✍️ για το sportcyclades ο Γιώργος Νομικός
Αν νοητά τοποθετήσουμε έναν Ολυμπιονίκη την κορυφή της αθλητικής ιεραρχίας, θα διαπιστώσουμε εύκολα την ισχύ της παραπάνω διαπίστωσης. Μία λάθος δήλωση, μία αποτυχία, μία κακή πρωτοβουλία, έχει πολύ μεγαλύτερο αντίκτυπο σε σχέση με έναν απλό αθλητή. Η βαρύτητα τότε είναι μη αναστρέψιμη και η πτώση οδυνηρή.
Ο Ολυμπιονίκης Στέφανος Ντούσκος έγινε, πρόσφατα, θύμα αυτού του αξιώματος. Όχι από την αγωνιστική του υστέρηση αλλά από την πρωτοβουλία του να μιλήσει εκτός πλαισίων. Τίποτα πλέον δεν θα είναι όπως παλιά γι’ αυτόν και είναι κρίμα για τον πολυετή κόπο του. Μια κακή επικοινωνιακή πρωτοβουλία λίγων λεπτών του κηλίδωσε τα μετάλλια, την αύρα του πρωταθλητή και τις εκατομμύρια κουπιές που έχει ρίξει από μικρό παιδάκι στην Παμβώτιδα. Έτσι είναι ο σύγχρονος νόμος της επικοινωνίας. Όποιος δεν μπορεί να πηγαίνει κόντρα στο ρέμα, ας μην το επιχειρεί γιατί θα πνιγεί.
Ο Ολυμπιονίκης, λίγο μετά το αγώνισμά του, πήρε την πρωτοβουλία να μιλήσει. Και εδώ αρχίζει το πρόβλημα. Οι δηλώσεις είχαν όλες εκείνες τις παθογένειες που θα μπορούσαν να τις χαρακτηρίσουν ως την απόλυτη αποτυχία. Υπήρξαν θολές ως προς τα νοήματα, υπήρξαν ασύντακτες, προέκυψαν σε κακό timing και το βασικότερο, ήταν δηλώσεις εγγαστρίμυθες, που εξέφραζαν τα παράπονα κάποιου άλλου. Ήταν μία ανακοίνωση mRNA.
Όποιος επιχειρήσει να τις διαβάσει δεν θα βγάλει και πολύ νόημα. Ούτε ο ίδιος ο πρωταθλητής μας πιστεύω. Εκ’ των υστέρων, 8 μέρες μετά, θα τις ερμηνεύσω με απλά λόγια. Η κοπέλα λοιπόν του Ντούσκου, η Ευαγγελία Αναστασιάδου, υπήρξε για μεγάλο διάστημα ζευγάρι με την Μιλένα Κοντού στα ελαφρά σκιφ. Μαζί πήραν και έφεραν διακρίσεις με σημαντικότερη το χρυσό στο παγκόσμιο πρωτάθλημα Κ23. Η Αναστασιάδου, λίγους μήνες πριν τους Ολυμπιακούς, «μετατέθηκε» από τον Ποστιλιόνε στη δίκωπο και έγινε «ζευγάρι» με την Μπούρμπου. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά. Στο ελαφρύ σκιφ οι κοπέλες κατέκτησαν το χάλκινο μετάλλιο, στη δίκωπο την 6η θέση στον τελικό.
Εύλογα μπορεί κάποιος να συμπεράνει ότι όλη η μανούρα έγινε γι’ αυτή ακριβώς τη μετακίνηση. Η Αναστασιάδου θεώρησε εαυτόν αδικημένο μια και υποθετικά θα μπορούσε να πάρει αυτή το χάλκινο μετάλλιο με την μέχρι πριν λίγο καιρό περτενέρ της. Αντ’ αυτού, χρησιμοποιήθηκε ως πασπαρτού σε μία κατηγορία που δεν ταιριάζει με τη σωματοδομή της. Από εκεί και πέρα, η αυπνία που επικαλέστηκε ο Ντούσκος και η γενικότερη ψυχολογική του κατάσταση, μπορούμε να φανταστούμε από που προήλθαν.
Παρατήρηση πρώτη : Όταν μιλάμε τόσο φανερά (άσχετα αν αφήνουμε μόνο υπονοούμενα) ως εκπρόσωποι κάποιων άλλων, εκθέτουμε αυτόν για τον οποίο αναφερόμαστε. Δεν ξέρω αν η σύντροφος του Ντούσκου είχε γνώση για τις δηλώσεις του, το σίγουρο είναι ότι μια συντροφική αλληλεγγύη στα πλαίσια μιας Ολυμπιακής αποστολής φέρνει αντίθετα αποτελέσματα γιατί εκπέμπει ιδιοτέλεια. Θα είναι πολύ δύσκολο να πιστέψει ο κάθε καλόπιστος ότι όλο αυτό δεν ήταν αποτέλεσμα μίας κρεβατομουρμούρας (δίκαιης ή άδικης) που έκανε τον Ντούσκο να τη βγάλει στην επιφάνεια με αυτό τον άτσαλο τρόπο.
Επίσης, το να αιτιολογήσεις μία αγωνιστική αποτυχία (αναφορικά με τις προσδοκίες) βάσει ενός γενικότερου προβλήματος που αφορά την ομοσπονδία (αξιολογήσεις αθλητών) είναι εντελώς παράταιρο, άκαιρο και δειλό. Πόσο μάλλον όταν αυτό δεν αφορά αμιγώς εσένα. Φανταστείτε τον Πύρο Δήμα να αποτυγχάνει στα 220 κιλά και μετά να επικαλείται τις αδικίες στον Βαλέριο Λεωνίδη ή την Στεφανίδη να κάνει 4.40 και να τα ρίχνει στο νέο οργανόγραμμα του ΣΕΓΑΣ. Εκτός του ότι είναι αντιαισθητικό και δείχνει έλλειψη αυτογνωσίας, ένας αθλητής επιπέδου Ολυμπιακών αγώνων δεν πρέπει να επηρεάζεται από αλλότριες παρελθοντικές καταστάσεις.
Καταλήγω με τον σχολιασμό της ανακοίνωσης. Η κωπηλατική αποστολή, κατά κοινή ομολογία, ήταν επιτυχημένη. Όλα τα πληρώματα πήγαν τελικό και 2 πήραν μετάλλιο. Φανταστείτε τι αρνητική αύρα προκάλεσε το ξέσπασμα Ντούσκου εκείνη την ιερή στιγμή της δικαίωσης των κόπων αθλητών και προπονητών. Πόσο γείωσε τη χαρά της επιτυχίας των 2 άλλων πληρωμάτων που απολάμβαναν τους κόπους τους. Ως εκπρόσωπος των αθλητών στην Ομοσπονδία, ο Ντούσκος έπρεπε να μαζέψει ότι παράπονο είχε και να το πει θεσμικά και με καθαρότητα μία άλλη στιγμή.
Η ανακοίνωση, για όποιον την ερμήνευσε σωστά, αναδεικνύει ξανά ένα διαχρονικό ζήτημα των Αθλητικών διακρίσεων, ειδικά στους Ολυμπιακούς αγώνες. Αυτό έχει να κάνει με το δια ταύτα των μεταλλίων. Το χρυσό αμείβεται με 90.000, το αργυρό με 60.000, το χάλκινο με 50.000. Συν την μονιμότητα σε θέση υπαξιωματικού του Ελληνικού στρατού. Αυτός είναι ο μοναδικός λόγος που υποβόσκει πίσω από τις καραμπόλες στα πληρώματα. Η απογοήτευση της Αναστασιάδου έχει να κάνει με την απώλεια αυτών των απολαβών για τις οποίες μπορεί να μην έχει άλλη ευκαιρία. Είναι ένα τεράστιο θέμα που χρήζει μεγάλης συζήτησης για το αν τα κίνητρα αυτά είναι σωστά ή κάνουν μία ολόκληρη κοινωνία αθλητών, γονιών και προπονητών να γίνονται αδίστακτοι χρησιμοθήρες.
Στον πρόλογο αναφέρθηκα στην ταχύτερη αποδόμηση ενός αθλητή όταν αυτός είναι Ολυμπιονίκης. Ο κόσμος έχει ταυτίσει τους Ολυμπιονίκες με οντότητες ευρύτερης αξίας και προσωπικότητας. Για το πως μιλάνε, το πως φέρονται και τι παράδειγμα δίνουν. Το θεμιτό ξέσπασμα του Ντούσκου, όσα τρωτά και αν είχε, πρέπει να καθαριστεί, να οριοθετηθεί και καλοπροαίρετα να τεθεί σε άλλο χωροχρόνο στην ομοσπονδία. Γιατί, πράγματι, το θέμα της αξιολόγησης που έθιγε είναι υπαρκτό. Από τον μικρότερο σύλλογο έως τις Ολυμπιακές αποστολές. Μακάρι να μπουν όλα σε μια σειρά και η κωπηλασία να μη βρει ξανά κυματισμό από τέτοια περιστατικά.
Γιώργος Νομικός Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
