Η συνένωση των τριών ομάδων της Πάρου (κορυφαίο γεγονός της κυκλαδίτικης ποδοσφαιρικής επικαιρότητας του καλοκαιριού) «εξύφαινε» συμφωνία, που δεν υπήρχε η παραμικρή αμφιβολία πως θα ήταν συμφέρουσα για όλες τις πλευρές.
«Νηρέας, Νηρέας ...;». Όταν ακούς το όνομα από το στόμα παιδιών, η αίσθηση είναι διαφορετική. Πολύ περισσότερο όταν 80 πιτσιρίκια, φορώντας κίτρινη φανέλα με το καραβάκι στο στήθος στέκονταν και ο πρόεδρος του συλλόγου Σ. Τριπολιτσιώτης τους έλεγε: «Σας ευχαριστούμε για τη μεγάλη φετινή προσπάθεια που καταβάλλατε με τη συμμετοχή σας στις προπονήσεις και τις δραστηριότητες του συλλόγου».
Διανύουμε μια εποχή όπου οι ομάδες του ποδοσφαίρου- οικονομικά -έφτασαν στα όριά τους και μπαίνουν ήδη σε διαδικασίες συμμαζέματος, συρρίκνωσης, συγχώνευσης ακριβώς επειδή πρωτύτερα είχαν εξοκείλει στο να σπαταλούν χρήμα εδώ κι εκεί κυνηγώντας τις…μεγάλες ιδέες.
Από τις 9 Ιουνίου 2011 ξεκινάει το ταξίδι της Φλόγας της Ελπίδας για τους Παγκόσμιους Αγώνες Special Olympics ΑΘΗΝΑ 2011 και από τον Ιερό Λόφο της Πνύκας, η οποία θα διατρέξει την Ελλάδα από τη μια άκρη στην άλλη.
Θα αρχίσω με μια δική μου ιστορία θα σας διηγηθώ ένα περιστατικό που έγινε σε παιδικό πρωτάθλημα ποδόσφαιρου τοπικό τότε.
Την εβδομάδα που πέρασε οι σκέψεις μου, με αφορμή το τέλος της σχολικής περιόδου, ήταν να προτείνω βιβλία αθλητικού περιεχομένου που θα κρατήσουν συντροφιά στους μικρούς μας φίλους την περίοδο των διακοπών τους.
Αύριο αναχωρούν για τη Σύρο τα τμήματα που θα λάβουν μέρος στο Έκτο Πανκυκλαδικό τουρνουά ακαδημιών ποδοσφαίρου.
Όταν η φλόγα σβήνει, όταν τα φώτα πέφτουν, όταν οι ομάδες και η υπερδιέγερση της σεζόν που κουβαλούν μαζί τους σιγά σιγά θα εξατμιστεί, τότε έρχεται πρώτα η μελαγχολία.
Το πιο σημαντικό πράγμα στον αθλητισμό -όταν έχει να κάνει με παιδιά- είναι η συμμετοχή.
Τουρισμός, το άλφα και το ωμέγα πλέον, για την Πάρο και τους κατοίκους της. Αρχές δεκαετίας του ΄90 οι
Η ζωή σου είναι διαρκώς ένα ταξίδι, η γη σου ένα γήπεδο και χρέος σου η συμμετοχή.