Στην όμορφη τελετή λήξης που διοργάνωσε ο Ανδριακός ο υπεύθυνος επικοινωνίας και μέλος του Δ.Σ. της ΕΠΣ Κυκλάδων, κ. Παναγιώτης Κουλουμπής έκανε μία σύντομη παρουσίαση της ιστορίας του Ανδριώτικου ποδοσφαίρου και φυσικά του Ανδριακού. Το αφιέρωμα δεν κατέστη δυνατό να παρουσιαστεί στο σύνολο του, καθώς ο χρόνος πίεζε και οι μικροί αθλητές θα έπρεπε να δειπνήσουν μετά από μία κουραστική μέρα.

Διαπιστώσαμε ότι ο άξιος και εμπειρότατος συνάδελφος κ. Παναγιώτης Κουλουμπής είχε κάνει για ακόμη μία φορά μία πραγματικά σπουδαία δημοσιογραφική έρευνα. Αυτή τη φορά βάζοντας ως Ανδριώτης και μεγάλο μέρος από το θετικό συναίσθημα για τον τόπο του.

Τότε εμείς, ζητήσαμε και συμφωνήσαμε με τον κ. Κουλουμπή το εκτενές αυτό αφιέρωμα, συνοδευόμενο με το πλούσιο φωτογραφικό υλικό να δημοσιευθεί στην ιστοσελίδα μας προκειμένου να είναι διαθέσιμο σε κάθε ενδιαφερόμενο.

Με μία μικρή καθυστέρηση που οφείλετε στο φόρτο εργασίας σας το παραθέτουμε σήμερα. 

Απολαύστε το:

Αγαπητοί συμπατριώτες Ανδριώτες γεια σας
Είχα την τιμή να μου ανατεθεί σε αυτή την εκδήλωση, αρχικά ως ερευνητής της ιστορίας και ως δημοσιογράφος σε θέματα Ιστορίας και πολιτισμού να σας εξιστορήσω την ιστορία του Ανδρικού. ΤΗΣ μεγάλης ιστορικής σας ποδοσφαιρικής ομάδας.
Γνωρίζω πολύ καλά αγαπητοί μου φίλοι ότι είστε κουρασμένοι από τους αγωνες και από την ένταση των ημερών.
δεν θα σας κουράσω καθόλου πιστέψτε με.
Θα σας διηγηθώ μια όμορφη ιστορία που μοιάζει με παραμύθι.
Ένα ποδοσφαιρικό παραμύθι που έχει μέσα του λίγη κοινωνική ιστορία, λίγη ναυτική και πολύ Άνδρο.
Ίσως για εσάς τους ανδριωτες η ιστορία αυτή να είναι σχετικά γνωστή.
Όμως σίγουρα δεν είναι γνωστή στον υπόλοιπο κόσμο. και πιστέψτε με αυτή η ιστορία αυτής της ομάδας αξίζει να μαθευτεί και να ακουστεί σε ολη την Ελλάδα.
Η γοητευτική και πανέμορφη ιστορία του Ανδρικού είναι παράλληλα και μια ιστορία που αναδεικνύει ολόκληρη την κοινωνία της Άνδρου με τις ιδιαιτερότητες της και την ομορφιά της.
Γιατί το ποδόσφαιρο είναι το παιχνίδι του λαού.
Η ιστορία κάθε ομάδας κρύβει μέσα της την ιστορία του τόπου της.
Τα προβλήματα, τις χαρές, τις ελπίδες, την τάση του να διασκεδάσουν, να ξεχάσουν την καθημερινότητα τους και να νοιώσουν υπερήφανοι για την αντιπροσωπευτική του ομάδας και τους συμπατριώτες, τα παιδιά , τους φίλους και τα εγγόνια που παίζουν στην ομάδα τους.
Αυτό είναι κάθε ομάδα.
Ο Καθρέφτης κάθε τόπου.
Ειδικά ομάδες τοπικού χαρακτήρα όπως είναι Ο Ανδριακος.
Για αυτό κάνουμε αυτήν την εκδήλωση σήμερα.
Γιατί ειδικά εσείς τα νέα παιδιά πρέπει να γνωρίζετε περάν ότι ήρθατε να παίξετε στην Άνδρο ποδόσφαιρο, να γνωρίζετε και λίγα για το νησί που σας φιλοξένησε. και την ιστορίας της ομάδας που διοργάνωσε όλο αυτό.
Θέλω επίσης να σας πω ότι η ιστορία του Ανδριακού και του Ανδριώτικου ποδοσφαίρου είναι τόσο πλούσια και μεγάλη που θα μπορούσα να σας μιλώ ώρες ολόκληρες.
(Γέλιο..) Φυσικά και δεν το κάνω.
Σε αυτήν την διήγηση θα είμαι εξαιρετικά σύντομος εμμένοντας στα σπουδαιότερα και βασικότερα. Δεν θα σας κουράσω με πολλές ημερομηνίες που μόλις θα τις ακούστε θα τις ξεχάσετε, ούτε με πολλά ονόματα. Μόνο τα βασικά που πρέπει να γνωρίζετε και να θυμάστε.
Λοιπόν ας αρχίσουμε την διήγηση μας.
Ο Ανδριακός είναι η πρώτη ιστορικά ποδοσφαιρική ομάδας της Άνδρου και η τρίτη ιστορικά στις Κυκλάδες.
Έχει προηγηθεί ο Π.Α.Σ. Άρης Σύρου που ιδρύθηκε στην Σύρο το 1928 λαό μετά η Ελλάς Σύρου που ιδρύθηκε το 1929.
Η αμέσως επόμενη ομάδα στις Κυκλάδες είναι ο Αδριακος που ιδρύθηκε το 1931.
Όσο σας διηγούμαι την ιστορία του Ανδριακού θα διαπιστώσετε ότι η Ανδρός και Η Σύρος έχουν πολλά ιστορικά αλλά και κοινωνικά και κυρίως Ναυτιλιακά κοινά μεταξύ τους.
Τα δυο αυτά νησιά επηρέαζαν το ένα το άλλο συνεχώς.
Ελάτε να μεταφερθούμε νοητά σε μια περίοδο δύσκολη και δύστροπη για την Ελλάδα μας. Είναι η Περίοδος του Μεσοπολέμου. Το ποδόσφαιρο ήδη έχει αρχίσει να εξαπλώνεται ραγδαία και η Ελλάδα δεν αποτελεί εξαίρεση. Τα λιμάνια με τις προσδέσεις πλοίων που τα πληρώματά τους μεταφέρουν εμπειρίες και παραστάσεις από άλλους τόπους,
Τι συμβαίνει ακριβώς???
Οι ναύτες των αγγλικών πλοίων έπαιζαν μεταξύ τους στα διάφορα λιμάνια και οι Έλληνες που τους έβλεπαν να παίζουν έδειξαν ενδιαφέρον γι’αυτό το νέο παιχνίδι, ενώ μερικοί από αυτούς το γνώριζαν ήδη επειδή είχαν σπουδάσει στο εξωτερικό. Αυτοί οι φοιτητές του εξωτερικού.
Πολλοί από αυτούς τους φοιτητές , όταν τελείωσαν και επέστρεψαν στην Ελλάδα, άρχιζαν να ιδρύουν τους πρώτους ποδοσφαιρικούς συλλόγους.
Η Σύρος έχοντας ένα βιομηχανικό υπόβαθρο με χιλιάδες εργάτες και Αγγλοεκπαιδευμένους εργοδηγούς και ιδιοκτήτες εργοστάσιων ξεκινούν να ιδρύουν ποδοσφαιρικές ομάδες. Σχεδόν κάθε εργοστάσιο είχε την δική του ποδοσφαιρική ομάδα.
Γρήγορα και η Άνδρος παίρνει την σκυτάλη από τις εξελίξεις, και το 1931 αρχίζει την ποδοσφαιρική της ιστορία.
Φτάνουμε στο σημαδιακό  1931 όταν ιδρύεται στην Άνδρο ο «Ανδριακού Ομίλου Φιλάθλων»,.
Ο Ανδριακος Όμιλος Φιλάθλων είναι ένα από τα παλιότερα αθλητικά Σωματεία των Κυκλάδων.
Σε αυτό το σημείο συμβαίνει κάτι πολύ σημαντικό στο νησί.
Το 1931 ο Σταμάτης Εμπειρίκος, ως ο μέγας ευεργέτης του νησιού στις αρχές του 20ου αιώνα, που λίγα χρόνια πριν λίγο πριν, το 1925 με κληροδότημα του δωρίζει το χώρο και κατασκευάζει στην Άνδρο το Εμπειρίκιο Γυμνάσιο, εκ νέου έρχεται και χρηματοδοτεί την κατασκευή του «Εμπειρίκιου Γυμναστήριου με σκοπό την άθληση των μαθητών συμβάλλοντας αποφασιστικά στην οργάνωση του αθλητισμού στην Άνδρο, αλλά και ουσιαστικά στη συγκρότηση στην ομάδα του Ανδριακού.
Το Εμπειρίκιο Γυμναστήριο υπήρξε χώρος άθλησης και ανάπτυξης του ποδοσφαίρου της Άνδρου για πέντε δεκαετίες μέχρι την κατασκευή του πρώτου σταδίου στο Παραπόρτι το 1981.
Οι αγώνες της πρώτης μακρινής αθλητικά περιόδου για το ελληνικό ποδόσφαιρο είχαν τοπικό χαρακτήρα και ήταν σε ερασιτεχνικό επίπεδο. Οι πρώτες συγκροτήσεις ομάδων ήταν ανεπίσημες και αγωνίζονταν μεταξύ τους σε τουρνουά και σε αγώνες με μικτές ομάδες επίλεκτων όπως του στρατού του ναυτικού κτλ. Ακόμα και το πρωτάθλημα Ελλάδος από το 1927 μέχρι το 1959 γινόταν κυρίως σε τοπικό επίπεδο. Το ίδιο φυσικά συνέβαινε με τον Α.Ο.Φ. και το Ανδριακό ποδόσφαιρο που στα πρώτα βήματα του αντιμετώπισε αθηναϊκές και νησιωτικές ομάδες.
Το Εμπειρίκιο Γυμναστήριο με τις περιορισμένες διαστάσεις του (έπαιζαν ομάδες 9Χ9) αποτυπώνει τα όρια του ποδοσφαίρου εκείνης της εποχής.
Ουσιαστικά η δημιουργία της ποδοσφαιρικής ομάδας όχι μόνο στην Άνδρο αλλά και στην Ελλάδα ήταν κάτι πολύ προχωρημένο για την εποχή. Ποσό μάλλον σε ένα νησί των Κυκλάδων, την Άνδρο δηλαδή. Το ποδόσφαιρο ήταν ουσιαστικά μια νέα εμπειρία τότε στην Ελλάδα.
Αλλά η Άνδρος δεν ηταν ένα οπουδήποτε νησί.
Θα σας αναφέρω μερτικά πολύ σημαντικά ιστορικά στοιχεία αγαπητοί μου φίλοι που θα σας βοηθήσουν να κατανοήσετε τι ακριβώς είχε καταφέρει η Άνδρος την εποχή που «έστηνε» τον Ανδριακό Όμιλο Φίλαθλων»
Λοιπόν… έτσι για την ιστορία αξίζει να πούμε ότι η πρώτη ποδοσφαιρική ομάδα στον κόσμο είναι η Σέφιλντ που ιδρύθηκε στην Αγγλία φυσικά το 1857.
Επίσης για την ιστορία αξίζει να γνωρίζετε πως η πρώτη ποδοσφαιρική ομάδα στην Ελλάδα … δεν ΗΤΑΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ.
Ήταν η Ούνιον Σπόρτιβ η όποια ιδρύθηκε στη Θεσσαλονίκη από Ιταλούς, Βέλγους και Άγγλους, που κατοικούσαν στην πόλη εκείνη την περίοδο.
Αλλά η πρώτη καταγεγραμμένη ποδοσφαιρική ομάδα στην Ελλάδα είναι ο Πανιώνιος που ιδρύθηκε το 1890 ως Πανιώνιος Γυμναστικός Σύλλογος Σμύρνης με το όνομα ΟΡΦΕΥΣ και ο κύριος σκοπός της ομάδας ήταν αθλητική άσκηση των μελών του. Η Δεύτερη ομάδα στην Ελλάδα φαίνεται να είναι ο Παναθηναϊκός που ιδρύθηκε το 1908. Στην συνέχεια ιδρύεται ο Ατρόμητος Αθηνών το 1923 και μετά ΑΕΚ (1924), ο Ολυμπιακός Πειραιώς (1925) και ο ΠΑΟΚ (1926).
Αμέσως μετά το Ελληνικό ποδόσφαιρο ανθεί στις Κυκλάδες με πρωτοστατεί την Σύρο και την Άνδρο όπως είπαμε στην αρχή.
Στις Κυκλάδες η πρώτη επίσημη ποδοσφαιρική ομάδα είναι ο Π.Α.Σ. Άρης Σύρου που ιδρύθηκε στην Σύρο το 1928, ακόλουθη μετά η Ελλάς Σύρου που ιδρύθηκε το 1929 και αμέσως επόμενη ομάδα στις Κυκλάδες είναι ο Αδριακος που ιδρύθηκε το 1931.
Αυτές είναι οι τρεις πρώτες ιστορικές ομάδες στην Ελλάδα μαζί με τις μεγάλες της πρωτεύουσας και της Θεσσαλονίκης.
Αρκεί να αναλογιστούμε πως η ΕΠΟ ιδρύθηκε μόλις το 1926 και το πρώτο πανελλήνιο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου διεξήχθη το 1927. Δηλαδή όλες αυτές οι μεγάλες ιστορικές ομάδες ποδοσφαίρου ιδρύθηκαν μόλις λίγα χρόνια νωρίτερα από τον Ανδριακό.
Το Ναυτικό νησί Άνδρος με την ποδοσφαιρική ομάδα προσφέρει διέξοδο αθλητισμού και ψυχαγωγίας στους κατοίκους του.
Σας τονίζω πως το γήπεδο τότε ηταν μικρό διαστάσεων 9χ9. Δηλαδή οι αγώνες εξάγονταν με εννέα παίκτες για κάθε ομάδα.
Οι παίκτες που πλαισίωσαν τον Ανδριακό τότε, ήταν νέοι της Άνδρου με αγάπη στον αθλητισμό και στο ποδόσφαιρο. Ανάμεσα τους και κάποιοι που ξεχώρισαν αργότερα στην οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου.
Παιδιά των γνωστών εφοπλιστικών οικογενειών όπως Πολέμης και Γουλανδρής υπήρξαν ποδοσφαιριστές αλλά και αργότερα προάγοντες της ομάδας.
Μια πολύ σημαντικη ιστορική λεπτομέρεια είναι ότι, η φήμη και η επικράτηση του Ανδριακού στην συνείδηση των Ανδριωτών προωθήθηκε πολύ από τις ενέργειες ενός Ανδριώτη που όμως δεν ζούσε στην Άνδρο αλλά …. Στην ΚΥΠΡΟ .
Μάλιστα ο ίδιος συμμετείχε ως ποδοσφαιριστής της Ακαδημίας της Λάρνακος.
Αυτός ηταν ο Παντελής Μπίστης.
Ο Παντελής Μπίστης ηταν ένας άνθρωπος που ήξερε από αθλητισμό και δραστηριοποιούταν ενεργά στην Κύπρο όπου ζούσε.
Λέγεται πως ηταν από τους πρώτους που γράφτηκε ως μέλος στον Ανδριακό.
Αυτό που έκανε ο κύριος αυτος ηταν ότι πραγματοποιώντας μια πολύ ενεργή δραστηριότητα, επισκεπτόμενος συχνά το νησί συζητώντας με κόσμο αλλά πιο πολύ ορθογραφώντας μια πληθώρα άρθρων στον τοπικό τύπο και κάνοντας επίμονες εισηγήσεις εξυμνώντας τον αθλητισμό και το ποδόσφαιρο καταφέρνει να περάσει στην συνείδηση των Ανδριάντων το αθλητικό πνεύμα και ότι ο Αθλητισμός είναι επιτακτική ανάγκη όχι μόνο για την υγεία αλλά και για την διασκέδαση των κάτοικων αλλά και να στηρίξει υλικά και αθλητικά τον Ανδριακό όμιλο Φιλάθλων, υποστηρίζοντας ότι η ανάπτυξη του ΑΟΦ θα έχει μεταξύ των θετικών επιπτώσεων και τη δημιουργία κατάλληλων αθλητικών υποδομών, που ως εκείνη την περίοδο ηταν όχι μόνο εντελώς ανοργάνωτα όλα αυτά αλλά και μάλλον άγνωστα στην κοινωνία του νησιού.
Γραφεί άρθρα ασταμάτητα και εισηγήσεις προς τους γονείς να γράψουν τα παιδιά τους στον Ανδριακό, διότι το ισχυρότερο σωσίβιο στις αναποδιές της ζωής είναι το ισχυρό σώμα που δημιουργεί ο αθλητισμός. Στην επιχειρηματολογία του χρησιμοποιεί σαν επιχείρημα τις δυσκολίες που συναντά κάθε νέος που φεύγει από το νησί προς αναζήτηση εργασίας, είτε εντός της χώρας που για αυτόν ακριβώς τον λόγο δεν χρειάζεται μόνο σωματική υγεία, αλλά και συγκροτημένη σκέψη και πειθαρχία που δημιουργεί η ενασχόληση του με τον αθλητισμό και το ομαδικό ποδόσφαιρο.
Ο Παντελής Μπίστης είναι ο πρώτος που διαλάλησε την αναγκαιότητα η Ανδρός να αποκτήσει ένα γυμναστήριο.
Γραφεί χαρακτηριστικά …. « … όπως χρειαζόμαστε σχολεία, νοσοκομεία, γηροκομεία, κλπ έτσι χρειαζόμαστε και κατάλληλα γυμναστήρια και πετάει την ιδέα ως παράδειγμα ότι στην Κύπρο, στην κατασκευή των αθλητικών εγκαταστάσεων συμμετείχαν εύποροι ευεργέτες, η εκκλησία, ενώ η Τοπική Αυτοδιοίκηση κινητοποίησε τον κόσμο για να ενισχύσει ο καθένας ανάλογα με το βαλάντιό του.»
Με όλες αυτές τις δημοσιεύσεις ο Παντελής Μπίστης κατάφερε να κινήσει μυαλά και γρανάζια.
Και δεν σταμάτησε μόνο εκεί. Ήταν ο πρώτος που μίλησε για συγκρότηση γυναικείου αθλητισμού και μάλιστα σε μια περίοδο που η ενασχόληση των γυναικών με τον αθλητισμό δεν ηταν μόνο απαγορευτική αλλά αδιανόητη.
Σε ένα άρθρο του που στην εποχή του ηταν σχεδόν επαναστατικό, πρωτότυπο και πρωτοπόρο με τίτλο «Η γυνή εν τω αθλητισμώ» και υπότιτλο «Προς μίαν αθλητικήν κατεύθυνσιν», επιχειρηματολογεί και υποστηρίζει την συμμετοχή των γυναικών στον αθλητισμό.
Για να το πτυχή αυτό δίνει μια εικόνα στο τι κάνουν οι άλλες χώρες στην Ευρώπη και την Αμερική με τα βήματα που έχουν γίνει, αλλά κάνει κάτι ακόμα πιο όμορφο.
Εγκωμιάζει την ομορφιά της γυναικείας φύσης και υποστηρίζει ότι αυτές θα γίνουν ακόμα πιο όμορφες αν μια γυναίκα ασχοληθεί με τον αθλητισμό.
Ξέρει πολύ καλά ότι μιλά σε μια εποχή που οι Άνδρες θεωρούσαν αδιανόητο και σκανδαλώδες μια γυναίκα να ασχολείται με τον αθλητισμό.
Ο ανδρικός κόσμο εκείνη την εποχή είχε κάποιες υπερβολικά συντηρητικές αντιλήψεις που υποστήριζαν ότι μια γυναίκα να απέχει από τους στίβους, γιατί η αθλητική περιβολή θεωρούταν «άσεμνη».
Έτσι λοιπόν προτρέπει τον Ανδριακό Όμιλο Φιλάθλων την προτροπή να ασχοληθεί με το θέμα αυτό.
Με αυτά και με αυτά ο πρωτοπόρος Παντελής Μπίστης καταφέρνει να ανοίξει τις πόρτες του Ανδιώτικου ποδοσφαίρου.
Και όλα πάνε καλά. Τόσο καλά που ….
Σε ένα δημοσίευμα του τοπικού τύπου στις 1-8-1931 μαθαίνουμε ότι η Ανδρός είχε δυο ποδοσφαιρικές ομάδες/ Το άρθρο γραφεί «Την περασμένην Κυριακή συνηντήθησαν εις το γήπεδον του γυμναστηρίου, αι ποδοσφαιρικαί ομάδες Ανδριακός και Παναδριακός. Νικήτρια ανεδείχθη η ομάδα του Ανδριακού δια τερμάτων 5 έναντι 1. Τον αγώνα παρηκολούθησαν πολλοί φίλαθλοι συμπολίται, καθώς και πολλοί ναύται και αξιωματικοί του ορμούντος εν τω λιμένι εθνικού στόλου».
Εκείνη την εποχή (δηλαδή στις αρχές της ίδρυσης του Ομίλου ο Ανδριακος είχε τουλάχιστον 40 αθλητές από 12 έως 32 χρονώ νέους. Μαθαίνουμε ακόμα ότι είχε εκτός από τις δυο 2 ποδοσφαιρικάς ομάδες και μία βόλεϋ μπόλ.
Διαβάζουμε « Έχει φανέλλες, υποδήματα, και όλα τα τεχνικά εφόδια και των δύο ανωτέρω παιχνιδιών. Εκείνο όμως που στερείται, εκείνο που απαραιτήτως χρειάζεται, είναι ένα κατάλληλο γήπεδο, ένας κάμπος, μία μάντρα, ένα οποιοδήποτε μέρος, που ημείς με την σιδερένια θέλησι, που δείχνουν οι αθληταί της ηρωικής Άνδρου μας, θα το μεταβάλουμε σε ένα γυμναστήριο, μέσα στο οποίο μεθαύριο τα παιδιά μας θα κάνουν σιδερένια μπράτσα και σιδερένια κορμιά. Ποιός όμως είναι εκείνος που θα μας διαθέση ένα τέτοιο γήπεδο;
Αρχίζουν να γίνονται διάφορα παιχνίδια στο σχολικό υποτυπώδες χωμάτινο γήπεδο και ο Ανδριακος ξεχωρίζει για το ποδόσφαιρο του, την αθλητικότητα του, το ήθος του αλλά προπαντός για τις νίκες του.
Η Άνδρος και Η Σύρος εκείνη την είναι οι μοναδικές ομάδες στις Κυκλάδες που έχουν πάνω από τρεις ομάδες και έτσι μπορούν να διεξάγουν τοπικό πρωτάθλημα.
ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΤΥΠΟ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ
«Την παρελθουσαν Κυριακήν ηγωνίσθησαν δια την ανακήρυξιν της πρωταθλήτριας ποδοσφαιρικής ομάδας της Άνδρου, ο Ανδριακός και ο Ερμής. Νικητής ανεδείχθη με μεγάλην υπεροχήν ο Ανδριακός με 10 τέρματα έναντι 3».
Οι παίκτες που έπαιζαν εκείνη την εποχή στην ομάδα ηταν μεταξύ άλλων οι , Φλώρος, Κέτσης, Μαντζεβελάκης, Γιαβρίδης, Κωστάκης, Μακροδήμας του Ανδριακού ενώ από την άλλη ομάδα του Πανδριακου ξεχωρίζουν τα ονόματα των Κ. Γουλανδρή, Ν. Γουλανδρή, Μωραϊτάκη και Μανδρέκα.
Ακούστε τώρα αυτό….
Κατά την έρευνα μου ανακάλυψα και εξεπλάγην πολύ ευχάριστα από μια πολύ ενδιαφέρουσα πληροφορία.
Η πληροφορία αυτή είναι ότι Ο Ανδριακος δεν καταφέρνει να ιδρύσει ποδόσφαιρο, μπάσκετ στίβο και βόλεϊ αλλά κάνει προσπάθειες να ιδρύσει ομάδα Προσκόπων.
Και το καταφέρνει αν θέλετε να ξέρετε μια χαρά ιδρύοντας μια πολύ ωραία και οργανωμένη ομάδα Ναυτοπροσκόπων.
ΠΩΣ έγινε αυτό?
Διαβάζουμε στον τοπικό τύπο της εποχής.
« Ο Ανδριακός Όμιλος Φιλάθλων διέθεσε … σημαντικόν μέρος της μικράς περιουσίας του … προς ίδρυσιν Ομάδος Ναυτοπροσκόπων εν Άνδρω και το ποσόν αυτό έθεσεν εις την διάθεσιν του τοπικού εφόρου των προσκόπων κ. Αλ. Καλογερά. Και ήδη 17 άπορα κατά το πλείστον παιδιά απετέλεσαν την Ομάδα Ναυτοπροσκόπων Άνδρου, εκπαιδευόμενα υπό του αρχηγού της κ. Δ. Σαραντόπουλου και των υπαρχηγών. Ο βουλευτής μας κ. Γ. Εμπειρίκος ευχαριστηθείς δια την προσκοπικήν πρόοδον εν Άνδρω υπεσχέθη εις την εν λόγω ομάδα όπως δωρήση αυτή μίαν λέμβον κατάλληλον δια την σχετικήν εκπαίδευσίν των».
Αυτό ακριβώς σας έλεγα στην αρχή της διήγησης μου αγαπητοί φίλοι. Ότι μια τοπική ομάδα δεν ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ απλά μια ομάδα. Αλλά μια ουσιαστική ζωντανή οντότητα που δρα και επιδρά μέσα στην κοινωνία του τόπου.
Αυτό προσπαθούμε και τονίζουμε σε αυτές τις εκδηλώσεις Η ΕΠΣ Κυκλάδων σε συνεργασία με τις ομάδες. Ότι το ποδόσφαιρο είναι ο ίδιος ο λαός και η ίδια η ιστορία του τόπου που ιδρύθηκε και δραστηριοποιείται.
Και φτανουμε σε ένα άλλο σπουδαίο ιστορικό γεγονός.
Είναι όταν στις 26-8-1949 στην Άνδρο καταφθάνει η ΑΕΚ η όποια μόλις είχε στεφτεί κυπελλούχος Ελλάδος εκείνη την περίοδο για να παίξει ένα φιλικό με τον Αδριακο.
Το παιχνίδι έληξε με νίκη της ΑΕΚ 6-4. Αυτό δεν είχε καμία σημασία όμως. Αυτό που άξιζε ηταν το παιχνίδι αυτό υπήρξε μια διαφήμιση για το ποδόσφαιρο στο νησί και η Ανδρός συνειδητοποιεί ότι μπορεί να διασκεδάσει θαυμάσια παρακολουθώντας ποδόσφαιρο.
Υποδέχονται την ΑΕΚ με τιμές και περιμένουν ώρες υπομονετικά γεμίζοντας το γήπεδο να δουν το παιχνίδι.
Σε αυτό το παιχνίδι συνέβησαν και αλλά πολλά όμορφα.
Ένα από αυτά είναι ότι η ΑΕΚ δεν είχε έρθει πλήρης ενδεκάδα, (κάτι που συνηθίζετε εκείνη την εποχή σε φιλικά τέτοιου είδους αφού μερικά μεγάλα ονόματα η βαριόταν να κάνουν αυτά τα ταξίδια η έμεναν σπίτι τους προστατευόμενα από την ίδια την ομάδα από τραυματισμούς που δεν τους ήθελαν)
Ετσι η ενδεκάδα της ΑΕΚ συμπληρώνεται με μερικούς παίκτες του Ανδρικού. Φανταστείτε την υπερηφάνεια και την τιμή για τα παιδιά αυτά που έπαιξαν με την φανέλα της ΑΕΚ.
Αυτοί ηταν οι Βούλγαρης (ΑΟΦ), Γούλιος, Ζάννος (ΑΟΦ), Πάλης, Παπαθεοδώρου, Ταττάκης (ΑΟΦ), Μαρόπουλος, Πολέμης, Τζανετής.
Ένα άλλο πολύ σπουδαίο που συνέβη στον αγώνα με την ΑΕΚ ηταν ότι τραυματίστηκε ο Τερματοφύλακας του ΑΟΦ σε μια παθιασμένη προσπάθεια του να σώσει το τέρμα του από ένα ΑΕΚτζιδικο γκολ.
Φαίνεται ότι τραυματίστηκε αρκετά σοβαρά.
Ο Ανδριακός διέθεσε ολόκληρον το πενιχρό του ταμείο υπέρ αυτού. Αθληταί και φίλοι του Ομίλου συνεισέφεραν επίσης διάφορα ποσά υπέρ του ατυχήσαντος αθλητού. Σχετικώς πρέπει να προσθέσωμεν και την δωρεάν εξέτασιν του παθόντος υπό του ιατρού κ. Β. Καμπάνη, που τον τιμά ως επιστήμoνα και ως άνθρωπον».
Το ΔΣ του ΑΟΦ εκεινη την εποχή απαρτιζόταν από τους κ.κ. Πέτρον Καΐρην, Δ. Καραουλάνην, Σ.Φραγκέτην, Ν. Πιππήν, Α. Κέτσην, Νικ. Βρεττόν και Ν. Μανούσον. Υπήρχαν αρκετές δυσκολίες εκεινη την εποχή. δεν ήταν ρόδινα τα πράγματα αλλά καλά τα κατάφερναν αυτοί οι ηρωικοί ανθρωποι. Πιο πολύ από το μεράκι και την αγάπη τους στον Ανδριακο.
Μια έκκληση του ΔΣ προς τους ότι στους “πολλά έχοντας” συμπατριώτες τους για ενίσχυση της Ομάδας η όποια φαίνεται να αντιμετωπίζει πάρα πολλάς ελλείψεις μας φέρνει την πληροφορία ότι οι Υιοί Γουλανδρή έχουν ενιχσυσει ηθικώς και υλικώς τον ΑΟΦ.
Τον Οκτώβριο του 1949 «Το Δ.Σ. Του Α.Ο.Φ. ευχαριστεί τον κ. Δ. Πολέμην δια την ευγενή χειρονομίαν του να παραχωρήση χώρον εντός του περιβόλου της Επαγγελματικής Σχολής δια την χρησιμοποίησιν τούτου ως γηπέδου βόλεϋ – μπώλ. Επί τη ευκαιρία υποβάλλει την παράκλησιν να του δοθή επι τι χρονικόν διάστημα ένα ισόγειον της Σχολής ίνα το χρησιμοποιήσει ως αποθήκην του αθλητικού υλικού και αποδυτηρίων».
Στη μεταπολεμική περίοδο ο Ανδριακός παίζει σε σημαντικά για την εποχή και για το νησί παιχνίδια με αντιπάλους το 1958 την επίλεκτη ομάδα της αεροπορίας το 1959 την πρώτη  Ομάδα της ΑΕΚ και ακολουθούν τις  επόμενες χρονιές η ερασιτεχνική του Ολυμπιακού , η εφηβική του Παναθηναϊκού.
Σημαντική εξέλιξη για την πορεία του συλλόγου, αποτέλεσε η ανάμιξη του Μιχάλη Γουλανδρή, το 1987 που γίνεται ο βασικός χρηματοδότης, με τον όρο η ομάδα να μετονομαστεί σε Ολυμπιακός Άνδρου, όπως και έγινε, λόγω της αγάπης του στον Ολυμπιακό Πειραιά. Η ομάδα γίνεται πιο ανταγωνιστική, κερδίζει τέσσερα πρωταθλήματα της Β’ κατηγορίας Κυκλάδων (1990-1991, 1994-1995, 1999-2000, 2002-2003  ) ενώ μετέχει στην Α’ κατηγορία πάντα με αξιώσεις.
Πολύ Σημαντική στιγμή όταν το 1980 γίνεται ένας φιλικός αγώνας Ανδριακός – Ολυμπιακός Πειραιά.
Το 1987 ο Μιχάλης Γουλανδρής, γόνος της γνωστής εφοπλιστικής οικογένειας του νησιού, εμπλέκεται ενεργά με τα διοικητικά του συλλόγου, βοηθά οικονομικά τον σύλλογο επί πολλά χρόνια και ανακηρύσσεται επίτιμος πρόεδρος του.
Ο Μ. Γουλανδρής βρέθηκε κοντά στην ομάδα γιατί κατά τη δεκαετία του 1970 (όπως προηγουμένως και ο πατέρας του Ιωάννης Μ. Γουλανδρής στη δεκαετία του 1930) είχε παίξει ποδόσφαιρο στον Ανδριακό.
Επί καιρό Γουλανδρή Η Άνδρος και Η Σύρος έχουν παράλληλες εμπορικές, ναυτιλιακές, πολιτιστικές και αθλητικές δραστηριότητες.
Η οικογένεια Γουλαδνρη εκείνη την εποχή ηταν οι ιδοκτητες του Ναυπηγείου της Σύρου.
Παράλληλα και του Ολυμπιακού.
και Η Ανδρός αλλά και η Σύρος παίζουν με τον Ολυμπιακό.
Παράλληλα και στην Άνδρο και στην Σύρο τοποθετούνται μνημεία στον Αφανή ναύτη προσφορά της οικογένεια Γουλανδρή
Στην Σύρο κτίζονται δυο ρυμουλκά. Το Ολυμπιακός και το Υβ τα όποια εντάσσονται στο δυναμικό του ναυπηγείου του Νεωρίου.
Οι Ανδριώτης και γενικότερα Έλληνες εφοπλιστές πηγαίνουν τα πλοία τους στο Νεώριο της Σύρου.
Οι ναυτικές γραμμές μεταξύ Ραφήνας Άνδρου Τήνου Σύρου εκείνη την εποχή μεσουρανούν με εκατομμύρια νησιώτες αλλά και τουρίστες επιβάτες να ταξιδεύουν και να διευκολύνονται με αυτήν την θαλάσσια γραμμή.
Μια άλλη σημαντικη και σπουδαία ιστορική στιγμή για τον Ανδριακο είναι ότι όταν μέχρι το 1980 στις Κυκλάδες δεν υπήρχε τοπικό πρωτάθλημα, ο Ανδριακός συμβάλει ουσιαστικά και μαζί με άλλες 12 ομάδες των Κυκλάδων συστήνουν την Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Κυκλάδων και να διοργανώνουν το πρώτο πρωτάθλημα το 1981.
Από το 1981 και μετά υπάρχει μια συνεχή αναβάθμιση των αθλητικών δρώμενων στην Άνδρο. Ο Ανδριακός Ο. Φ. συμμετέχει στο πρωτάθλημα Κυκλάδων και το ποδόσφαιρο μπαίνει πλέον στην καθημερινότητα του νησιού.
Είναι πολύ σπουδαία η φωτογραφία που υπάρχει στο φωτογραφικό άλμπουμ που βλέπετε όσο εγώ σας μιλώ με την Ιστορική εκείνη Ομάδα του Ανδριακού στο Γήπεδο της ΕΠΣ στον πρώτο αγώνα στην Σύρο. Το γήπεδο της ΕΠΣ εκείνη την εποχή ηταν ακόμα χωμάτινο.
Αντίθετα με την Άνδρο που πρωτοτύπησε και πρωτοπόρησε για μια ακόμα φορά.
Αυτό έγινε δυο υπερδραστήρια μέλη και διοικούντες της ομάδας οι Α. Κετσές, Γ. Νικολαϊδης και Γ. Κωβαίος, μετά από επίπονες και δραστήριες ενέργειες καταφέρνουν να πάρουν μια επιχορήγηση της ΓΓ Αθλητισμού και ξεκινούν ακριβώς την ίδια χρόνια, το 1981 την κατασκευή του κοσμήματος γηπέδου και ενός από τα ωραιότερα γήπεδα στις Κυκλάδες στο Παραπόρτι προσθέτοντας και 6 λωρίδες για τον στίβο από κεραμιδόσκονη.
Το 1990 ο σύλλογος αλλάζει όνομα σε Ολυμπιακός Ανδριακός Όμιλος Φιλάθλων και αλλάζει και χρώματα από μπλε άσπρο σε κόκκινο άσπρο και με αυτήν την ονομασία και χρώματα κερδίζει τέσσερα πρωταθλήματα της Β΄ Κατηγορίας Κυκλάδων (1990-1991, 1994-1995, 1999-2000, 2002-2003).
Για να φτάσουμε στο 2001 η ομάδα παίζει στο νέο γήπεδο ποδοσφαίρου διατάσεων UEFA 105Χ65) όπου θα μπει φυσικός χλοοτάπητας και ο Μ Γουλανδρής προσφέρει ως δωρεά τον συνθετικό τάπητα του Σταδίου (8 διάδρομων) και το γήπεδο του Παραπορτίου μετονομάζεται σε Ιωάννη Μ Γουλανδρή.
Ο φυσικός χλοοτάπητας του γηπέδου είναι κάτι μοναδικό (και πανέμορφο) στις Κυκλάδες).
Στο διάστημα μεταξύ 2003 και 2005 η ομάδα έκανε προσπάθειες να συμμετέχει στο εθνικό πρωτάθλημα.
Αντικειμενικές δυσκολίες δεν επέτρεψαν να επιτευχτεί αυτος ο στόχος.
Τη χρονιά των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, το 2004, ο Μ. Γουλανδρής αποχωρεί και αναλαμβάνει το 2005 πρόεδρος η  Αδολοράτα Βαλμά.
Το 2005 ανοίγει μια νέα σελίδα για τον Αδριακο
Η ομάδα μετονομάζεται πάλι  σε Ανδριακό Ο.Φ . και έχει την τη στήριξη πολλών επιχειρηματιών της Άνδρου.
Θέτονται υψηλοί στόχοι για συμμετοχή σε εθνικό πρωτάθλημα.
Η Ντολύ Βαλμά με ενέργειες της καλεί την τοπική κοινωνία σε συνεργασία καθώς και εξέχοντα μέλη της κοινωνία της Άνδρου και καταξιωμένους ανθρώπους. Ξεκινά μια ανασυγκρότηση του συλλόγου με αναφορά στις αρχικές αξίες πάνω στις οποίες στηρίχτηκε για δεκάδες χρόνια.
Παλεύει ο Ανδριακος Με τα θηρία της οικονομικής κρίσης. Με τις δυσκολίες Τάσε μετακίνησης. Δεν σταματά να κάνει όνειρα και σχέδια. και να ελπίζει.
Οι διοικήσεις αλλάζουν τα χρόνια παίρνουν, η οικονομική κρίση έχει ήδη εμφανιστεί στη.
Δυστυχώς όμως τα χρόνια της ευμάρειας έχουν παρέλθει ανεπίστρεπτη.
Το σωματείο αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Η συμμετοχή της Ανδρικής ομάδας λόγο του υψηλού κόστους συμμέτοχης το τοπικό πρωτάθλημα σταματά κατά χρονιές.
Η ζωή στα Κυκλαδονήσια δεν είναι εύκολη. Όλοι το γνωρίζουν αυτό.
Καθόλου εύκολη.
δεν ειναι αι εύκολη για εμάς τους ίδιους που ταξιδεύουμε να κάνουμε τις δουλειές μας…
Ποσό περισσότερο για ομάδες. Τα οικονομικά έξοδα είναι τεράστια. Τα εισιτήρια συνεχώς αυξάνονται. Μια ομάδα θέλει εκτός από την μετακίνηση, έξοδα για τον ύπνο, την διατροφή αλλά και αλλά πολύ σημαντικότερα όπως γιατρούς γυμναστές κτλ.
ΠΩΣ ΝΑ επιβιώσει μια ομάδα από ένα μικρό νησί?
Πόσοι και ποσό βαθειά πρέπει να βάλουν το χέρι στην τσέπη τους οι ευεργέτες και οι παράγοντες μιας ομάδας για να την στηρίξουν?
δεν είναι εύκολο.
Κάποια στιγμή οποιαδήποτε ομάδα θα έρθει στο όριο της.
Εκεί αρχίζουν οι σκληρές αποφάσεις.
δεν φτανει μόνο αυτό.
Η Ανδρός είναι ένα μεγάλο νησί.
Τα παιδιά που παίζουν προέρχονται από ολη την Άνδρο.
Οι μετακινήσεις στην Άνδρο είναι τεράστιες και χρονοβόρες.
Είναι ήρωες αυτοί που παλεύουν για την ομάδα.
Αληθινοί ήρωες.
Είμαι και Ανδριώτης. ΤΟΥΣ γνωρίζω και γνωρίζω τι περνούν για να μαζέψουν αυτά τα παιδιά να κάνουν προπόνηση και υστέρα να γυρίσουν σπίτι. Να συνεχίσουν τα μαθήματα τους …
ΗΡΩΕΣ είναι. και το γνωρίζετε. Όλους.
Κάπου το 2013 ο Ανδριακός λόγω νέων οικονομικών δυσκολιών αποσύρεται για ένα χρόνο από το κυκλαδικό πρωτάθλημα.
Μόνο ένα χρόνο ευτυχώς
Με νέα διοίκηση που εκλέγεται το 2014 επανεμφανίζεται δυνατότερος Με περισσότερες ελπίδες και ξεκινά πάλι από το φθινόπωρο στο πρωτάθλημα Κυκλάδων.
και ο Αγώνας συνεχίζεται ως σήμερα.
92 χρόνια ιστορία έχει ο Ανδριακος αγαπητοί μου φίλοι.
Από το 1931 ως το 1981 υπολογίζεται πως τουλάχιστον 500 νέοι έπαιξαν ποδόσφαιρο με την φανέλα του στο Εμπειρίκιο Γυμναστήριο. Και από το 1981 μέχρι σήμερα υπολογίζεται πως τουλάχιστον οι διπλάσιοι έχουν παίξει με τη φανέλα του στο πρωτάθλημα Κυκλάδων. Και βεβαίως είναι πολλές χιλιάδες οι θεατές που έζησαν ωραίες αθλητικές στιγμές παρακολουθώντας τη δραστηριότητα του σε όλη αυτή τη μακρά ιστορία του.

Εκτός από το ποδόσφαιρο ο Ανδριακος από το 1992 με πρωτοβουλία του τότε προέδρου Γεωργίου Σακελλάρη και υπό την καθοδήγηση του προπονητή φυσικής Αγωγής Αντώνη Αντωνιάδη δημιουργείται το τμήμα κλασσικού αθλητισμού.
Το 1996 ο Αντωνιάδης αποχωρεί και το τμήμα αναλαμβάνει προπονητής αφιλοκερδώς ο Τάκης Πολυμέρου. Ο στίβος ακολουθεί σταθερή ανοδική πορεία βγάζοντας συνεχώς αθλητές με διακρίσεις.
Το τμήμα στίβου με πάνω από 900 ισως και 1000 αθλητές και αθλήτριες να έχουν περάσει από το τμήμα του στίβου κατακτώντας πολλά μετάλλια και διακρίσεις.
Και η ιστορία του στίβου συνεχίζεται με δόξα και επιτυχίες ως σήμερα.
Η Άνδρος στο κόσμημα γήπεδο της θα φιλοξενήσει πολλές σπουδαίες αθλητικές διοργανώσεις.
Το 2001 και το 2008 φιλοξενήθηκε η πολύ σημαντική διοργάνωση των Αιγαιοπελαγίτικων αγώνων στίβου και μάλιστα δύο φορές.
Οι εξελίξεις των τελευταίων χρόνων, και ειδικά ο συνδυασμός των οικονομικών εξελίξεων με την πανδημία που ακολούθησε, επηρέασαν όλα ανεξαιρέτως τα αθλητικά σωματεία και πολύ περισσότερο τα νησιωτικά, που πάντα αντιμετώπιζαν αυξημένα κόστη μετακινήσεων.
Ο Ανδριακός δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Στον αθλητισμό, όπως και στη ζωή, ισχύει η ρήση «επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς». Έτσι και στην Άνδρο η προσπάθεια συνεχίζεται με το ποδόσφαιρο, τον στίβο, τα τμήματα υποδομών και τους πρώτους σκαπανείς του συλλόγου, να δικαιώνονται για το εγχείρημά τους από τις γενιές που ακολούθησαν.
Τελειώνοντας σας έχω μια έκπληξη.
Παρακαλώ δείτε την και ακούστε την βρήκα ψάχνοντας αφού αυτή είναι η δουλειά μου ως δημοσιογράφος.

Προσωπικά ως ερευνητής , ως δημοσιογράφος ως φίλαθλος αλλά προπαντός ως Ανδριώτης στην καταγωγή το ελάχιστο που μπορώ να κάνω και να πω για όλους αυτούς που ως σήμερα πάλεψαν για τον Ανδριακο από τα πρώτα χρόνια ως σήμερα είναι να εκφράσω το ΣΕΒΑΣΜΟ μου. Την εκτίμηση μου σε ανθρώπους που χαρακτήρισα και πριν και το ξανάλεω είναι ΗΡΩΕΣ.
Ήρωες που πολεμούν σε ένα πεδίο μάχης τόσο αντίξοο, τόσο δύσκολα, τόσο δύστροπο.
Το Κυκλαδίτικο ποδόσφαιρο είναι το πιο δύσκολο πρωτάθλημα στον κόσμο. Πιστέψτε με …ΕΙΝΑΙ.
Σεβασμό και τιμή λοιπόν σε αυτούς που αγωνίζονται σε αυτό.
Σεβασμό και τιμή Στον Ανδριακο.