Χρυσό μετάλλιο πάντως πήρε με τη Μπαϊράμη στα 80 μέτρα Παγκορασίδων ενώ και ο Ναξιακός πήρε χρυσό μετάλλιο με τον Καραγιάννη στη σφαίρα Παμπαίδων Β. Συνολικά οι τρεις ομάδες της Νάξου πήραν οκτώ μετάλλια την Κυριακή (17 συνολικά) με τον Πανναξιακό να τερματίζει στην 5^η θέση, ενώ ο περσινός νικητής Ναξιακός έμεινε στην 10^η θέση. Για το Φιλώτι το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ένα μεγάλο «μπράβο» καθώς στη πρώτη του συμμετοχή μετά από αρκετά χρόνια μπήκε στους βαθμούς καταλαμβάνοντας την 21^η θέση.

Πετροπούλου

Αξίζει να αναφέρουμε ότι στη μάχη μητέρας (Πετροπούλου) – κόρης (Μανδηλαρά) και δη στο αγώνισμα του Δίσκου γυναικών, η Πετροπούλου ήταν η μεγάλη νικήτρια αλλά είναι δεδομένο ότι η Μαρία Μανδηλαρά έχει το χρόνο με το μέρος της και φυσιολογικά θα έρθει η ώρα που θα πάρει κεφάλι στις μεταξύ τους μονομαχίες. Στο ύψος γυναικών η Τσαμοπούλου του Πανναξιακού πήρε μετάλλιο (3^ο) αν και πήδηξε το ίδιο ύψος (βλ 1,35 μ.) με τη Δέτση του Ναξιακού (έμεινε 5^η), στη σφαίρα Παμπαίδων Α., ο Μαζαυλής έμεινε στην 3^η θέση για δέκα εκατοστά, όπως και η Μαρία Λεγάκη του Ναξιακού που βρέθηκε εκτός μεταλλίων (4^η) στο άλμα εις μήκος για την ίδια διαφορά πόντων.

Γήπεδο

Και όπως ήταν λογικό τα χαμόγελα των προπονητών ήταν διάπλατα για την επιτυχία των αθλητών τους. Η Κατερίνα Βρούτση του Φιλωτίου δεν περιμένει να γκρεμιστούν τα …τείχη του χωριού για το πρώτο χρυσό μετάλλιο στην ιστορία του χωριού (βλ Γιώργος Μουστάκης) αλλά «το βράδυ του Σαββάτου όλο το χωριό χάρηκε για τη νίκη του Γιώργου. Και τα τηλέφωνα έπεσαν βροχή. Δεν μπορώ να βρω τα λόγια για να περιγράψω τα συναισθήματα που βιώσαμε όλοι όταν είδαμε τον Γιώργο να τερματίζει και να ανεβαίνει στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου. Ο ενθουσιασμός όλων μας είναι δεδομένος καθώς μετά από τόσα πολλά χρόνια είδαμε και πάλι ένα μετάλλιο και δη χρυσό για το Φιλώτι. Είναι ένα σημαντικό κατόρθωμα εάν σκεφτεί κανείς που προπονούνται τα παιδιά και τη προσπάθεια που κάνουν ώστε να είναι ανταγωνιστικοί. Είμαι πολύ ευχαριστημένη από τη συνολική εικόνα των παιδιών, από τις επιδόσεις και τη προσπάθειά τους. Μάλιστα το γεγονός ότι αυτές οι επιδόσεις ήρθαν μετά από τόσο λίγο χρονικό διάστημα που είμαστε μαζί ανεβάζει ακόμη περισσότερο το πήχη ενόψει των επόμενων διοργανώσεων που θα συμμετάσχουμε. Είναι η απόδειξη ότι μπορούμε πολλά πράγματα αρκεί να έχουμε βοήθεια και στο θέμα του γηπέδου. Υποσχεθήκαμε όλοι ότι του χρόνου στη Κω θα πάμε πολύ καλύτερα»…

Ικανοποίηση

Και ο Δημήτρης Μανδηλαράς, προπονητής του Πανναξιακού, σχολιάζοντας τη πορεία των συναθλητών του (είναι και αθλητής συνάμα) τόνισε «είμαι ευχαριστημένος αν και θα μπορούσαμε να πάμε λίγο καλύτερα. Το επίπεδο των αγώνων ήταν πιο υψηλό σε σχέση με αυτό που περιμέναμε και οι επιδόσεις ήταν καλές αν και δεν είχαμε παρουσία στις μικρότερες κατηγορίες. Η διοργάνωση ήταν πολύ καλή και το μοναδικό πρόβλημα που ήταν κοινό για όλους το γεγονός ότι ο στίβος ήταν 350αρης με αποτέλεσμα τα 400 μέτρα και οι σκυτάλες να αντιμετωπίζουν πρόβλημα λόγω των πολύ κλειστών στροφών που υπάρχουν στον αγωνιστικό χώρο. Στη δική μας περίπτωση και δη στα 4χ100 ο τραυματισμός του Κωνσταντά και η συμμετοχή του Κόκλα μας δημιούργησε πρόβλημα γιατί δεν είχαμε κάνει προπονήσεις όσον αφορά τις αλλαγές που παίζουν και τον πιο σημαντικό ρόλο στους αγώνες. Όμως και πάλι να σημειώσω την ικανοποίησή του από την προσπάθεια των παιδιών και ετοιμαζόμαστε για τις επόμενες εκδηλώσεις της φετινής χρονιάς με πρώτη τη παρουσία μας στα Δήλεια (σ.σ. στη Μύκονο το προσεχές Σαββατοκύριακο) όπου θα πάρουν μέρος οι μικροί στις κατηγορίες των μίνι και παμπαίδων».

Επιτυχία

Ο Πέτρος Σιδερής, προπονητής του Ναξιακού μιλώντας για τη πορεία των αθλητών του στους αγώνες εξέφρασε την ικανοποίησή του, αναφέρθηκε στο ατυχές γεγονός του τριημέρου όσον αφορά την ομάδα του και περιέγραψε με τον δικό του τρόπο το πώς η Μαρία Μανδηλαρά έχασε μέσα από τα χέρια της τη… νίκη στην ενδοοικογενειακή μονομαχία με τη μητέρα της Στέλλα Πετροπούλου στο δίσκο γυναικών… «Πρέπει να πούμε ότι πήγαμε πολύ καλά και είμαι απόλυτα ευχαριστημένος αν και το ξεκίνημα έγινε με το αριστερό καθώς χάσαμε με την αποβίβαση στο νησί τις αποσκευές μας με αποτέλεσμα η ταλαιπωρία μετά από ένα δύσκολο ταξίδι να πάρει παράταση. Από εκεί και πέρα ολοκληρώσαμε τους αγώνες με έξι μετάλλια, δύο εκ των οποίων ήταν χρυσά και παρά το γεγονός ότι είχαμε ως στόχο να βάλουμε όλους τους αθλητές στην πρώτη εξάδα μικρές λεπτομέρειες ήταν αυτές που έκριναν το τελικό αποτέλεσμα. Η υπεροχή των σωματείου της Χίου ήταν καταλυτική καθώς είχαν περισσότερα παιδιά στους αγώνες κάτι που κάναμε και εμείς πέρυσι, όμως αυτό που μας ενδιαφέρει ήταν να δείξουμε το αποτέλεσμα της δουλειάς που γίνεται στο σωματείο και αυτό μας ικανοποίησε απόλυτα. Είναι χαρακτηριστικό ότι παιδιά με μικρή εμπειρία από αγώνες όπως ο Μαζαύλης και ο Καραγιάννης πήραν χρυσά μετάλλια και μάλιστα η επίδοση του Καραγιάννη στη σφαίρα είναι 15.51 μέτρα και όχι 14.86 μέτρα όπως αναφέρθηκε ως τελικό αποτέλεσμα καθότι αυτή η βολή ήταν στη 5^η προσπάθεια. Και το 15.51 μέτρα είναι αιγαιοπελαγίτικο ρεκόρ, κάτι πολύ σημαντικό. Επίσης, ο Χωριανόπουλος που πήρε μέρος για πρώτη φορά στους αγώνες έκανε Ναξιακό ρεκόρ στη κατηγορία του και θέλουμε ως στόχο να έχουμε συνεχώς παιδιά με υψηλές επιδόσεις και ανταγωνιστικές εμφανίσεις. Το μόνο που μπορώ να πω για μία ακόμη φορά είναι συγχαρητήρια στα παιδιά για το πάθος και την δύναμή τους για να αποδείξουν πόσο καλά δουλεύουν στις προπονήσεις. Όσο για τις λεπτομέρειες απλά να αναφέρω την περίπτωση της Αλεξάνδρας Κόντε, η οποία έχασε για 4 χιλιοστά τη 2^η θέση στα 150 μέτρα και η Δέτση στο ύψος βρέθηκε στη 5^η θέση αν και πέρασε το ίδιο ύψος με τη κοπέλα που κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο. Τέλος όσο για τη μάχη της μητέρας Στέλλας Πετροπούλου με τη κόρη Μαρία Μανδηλαρά αυτό που πρέπει να σημειώσω είναι ότι η μάχη που έδωσαν στον δίσκο γυναικών ήταν εντυπωσιακή, η Στέλλα από τη πρώτη βολή πήρε κεφάλι, η μικρή βολή με βολή πλησίαζε μάλιστα στην τελευταία προσπάθεια την πέρασε αλλά από τη χαρά της που νίκησε επιτέλους τη μητέρα της πάτησε εκτός γραμμής και ακυρώθηκε. Μία πολύ όμορφη μονομαχία που δείχνει και την αξία του αθλητισμού».

Εφημερίδα Κυκλαδική