Η ιστορία ξεκίνησε στο 75ο λεπτό της αναμέτρησης στο «Χάιμπουρι» του Λονδίνου. Ο Λι Μόρις των φιλοξενούμενων τραυματίστηκε, και όπως συνηθίζεται, οι παίκτες της Σέφιλντ, που είχαν την κατοχή της μπάλας, την πέταξαν εκτός αγωνιστικού χώρου, ώστε να παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες στον τραυματία.

Στην επαναφορά, οι «κανονιέρηδες», όχι μόνο δεν πέταξαν τη μπάλα εκ νέου έξω, ως ένδειξη fair play, αλλά μάλιστα έπαιξαν κανονικά και πέτυχαν γκολ με τον Όβερμαρς, κερδίζοντας τελικά τον αγώνα με σκορ 2-1. Βέβαια, εσείς τώρα θα αναρωτιέστε πού ακριβώς βρίσκεται το fair play, αφού οι γηπεδούχοι δεν φέρθηκαν καθόλου όπως προστάζει ο συγκεκριμένος όρος.

Η ιστορία αυτού του αγώνα όμως έχε και συνέχεια. Με τη λήξη, ο προπονητής της Άρσεναλ, Αρσέν Βενγκέρ, συνοδευόμενος από τον αντιπρόεδρο της ομάδας, ντέβιντ Ντέιν, πήγαν στον διαιτητή της αναμέτρησης, τον Στιβ Μπρους, αιτούμενοι την επανάληψη του αγώνα.

Το αίτημα της Άρσεναλ πήγε στην Ομοσπονδία, όπου και έγινε δεκτό. Το ματς ξανάγινε μετά από δέκα μέρες, στις 23 Φεβρουαρίου, με νικήτρια την ομάδα από το Λονδίνο (2-1).

Αξίζει να σημειωθεί ότι η ομοσπονδία για πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού του Κυπέλλου, της αρχαιότερης ποδοσφαιρικής διοργάνωσης, δέχτηκε να επαναληφθεί ένας αγώνας. Έτσι λοιπόν, σην ιστορία της Άρσεναλ έχει γραφτεί το γεγονός ότι αρνήθηκε να κερδίσει άδικα έναν αγώνα και ζήτησε την επανάληψή του.