Ο Ηρακλειώτης προπονητής θα έχει την ευκαιρία να δει και πάλι από κοντά την εκτός απροόπτου νέα του ομάδα, πράγμα που θα κάνει μαζί με τον Στέλιο Μανωλά, που ως γνωστών ήταν εκείνος που ετοίμασε τους Ναξιώτες γι’ αυτό το ντέρμπι.

 Όλα λοιπόν έχουν μπει στην τελική ευθεία στο Ναξιώτικο στρατόπεδο με τον Πρόεδρο της ομάδας Βασίλη Φλεριανό, να παίζει σημαντικό ρόλο στην ανύψωση της ψυχολογίας της ομάδας, καθώς όπως αναφέρουν οι πληροφορίες κόβει εν τη γένεση του, όποιο πρόβλημα μπορεί να απασχολήσει και να επηρεάσει τους παίχτες της ομάδας.

Έτσι λοιπόν ο Πρόεδρος των Ναξιωτών, όπως όλα δείχνουν προχωράει στην πρόσληψη του Γιώργου Βλαστού και φέρνει στον πάγκο του Πανναξιακού προπονητή μεγάλης και αναγνωρισμένης αξίας.

Η τόνωση του ηθικού λοιπόν της ομάδας αποκορυφώνεται με την αυριανή συμφωνία των δύο πλευρών, που αν τελικά επιτευχθεί, ο Γιώργος Βλαστός θα γίνει ο πιο ακριβοπληρωμένος προπονητής του περιφερειακού πρωταθλήματος, καθώς σύμφωνα με πληροφορίες ο Βασίλης Φλεριανός, έταξε γή και ύδωρ για να αποσπάσει το πολυπόθητο ναι του Έμπειρου τεχνικού.

Ο προπονητής Γιώργος Βλαστός

Ξεκίνησε ως μέλος του τεχνικού επιτελείου του ΟΦΗ, συνεχίζοντας ως τεχνικός του Ηροδότου, της Θύελλας Πατρών, του Παναιγιαλείου, της Επισκοπής, του Πανηλειακού και της Καλλιθέας.

Ο ποδοσφαιριστής Γιώργος Βλαστός

Όσοι δεν θα θυμάστε ο  παίκτης Γιώργος Βλαστός είναι ιδιάζουσα περίπτωση στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Κι αυτό, διότι συνέδεσε το όνομά του με τον ΟΦΗ. Για δέκα συναπτά έτη (1982-92), αυτός ο άκρως αποτελεσματικός επιθετικός «φόρτωνε» με γκολ τις αντίπαλες εστίες οδηγώντας σε μεγάλες δόξες την κρητική ομάδα!

Ο Ηρακλειώτης προπονητής γεννήθηκε το 1964 και ξεκίνησε σαν παίκτης απ’ τον Εργοτέλη. Το 1982 όμως, όταν ήταν πια ελεύθερος βάσει του τότε νόμου, επέλεξε να συνεχίσει στο συμπολίτη ΟΦΗ. Στη σταδιοδρομία του με τους «μελανόλευκους» κέρδισε το Κύπελλο Ελλάδος του 1987, σκόραρε το πρώτο ευρωπαϊκό γκολ της ιστορίας του ΟΦΗ (17.9.1986, ΟΦΗ-Χάιντουκ Σπλιτ 1-0, Κύπελλο ΟΥΕΦΑ), και αποβλήθηκε μόνο μια φορά στα χρόνια που έπαιξε (δείγμα του σπάνιου ήθους του).

Γρήγορος, και με άνεση στο σκοράρισμα, πάντα ήταν μπροστάρης στις προσπάθειες του ΟΦΗ για καταξίωση, και συνέβαλε αποφασιστικά ώστε να τα καταφέρει η ομάδα, της οποίας ήταν αληθινή «σημαία»! Επηρεάστηκε πάντως σοβαρά η απόδοσή του το 1985, όταν έμεινε ένα χρόνο εκτός γηπέδων λόγω τραυματισμού στο γόνατο. Επέστρεψε όμως δριμύτερος.

Σταδιακά πέρασε σε ρόλο μέσου ή μεσοεπιθετικού όσο τα χρόνια περνούσαν. Το 1992 έκλεισε ο κύκλος του στον ΟΦΗ. Πήγε στην Καλαμάτα, κι από εκεί γύρισε στην Κρήτη και την ΕΑ Ρεθύμνου, ενώ κρέμασε τα παπούτσια του ως παίκτης του Αγίου Νικολάου το 1997.