✍️ για το sportcyclades ο Γιώργος Νομικός
Δύο είναι τα πιο βαρετά πράγματα στη ζωή. Το πρώτο, να σου δείχνει νιόπαντρο ζευγάρι το βίντεο από τον γάμο τους. Το δεύτερο είναι οι συνεντεύξεις τύπου πριν από αθλητικούς αγώνες ή τουρνουά. Στο πρώτο υπάρχει διέξοδος. Στο δεύτερο όχι. Πρέπει να τις υποστείς, να τις υπομείνεις, να τις ανεχτείς.
Οι συνεντεύξεις τύπου είναι η επιτομή της κοινοτοπίας και της προβλεψιμότητας. Είναι ο εγκλωβισμός των ερωτώμενων στο πρέπει και την ανασφάλεια να μην παρερμηνευθεί μία λέξη, ένα κόμμα, μία ανάσα. Οι προπονητές και οι αθλητές που έχουν την ατυχία να συμμετέχουν είναι πάντα ιπποτικοί με τον αντίπαλο, πάντα συγκρατημένα αισιόδοξοι για την ομάδα τους, πάντα ευγνώμονες στους διοργανωτές. Οι συνεντεύξεις τύπου είναι το εφήμερο tonotil των δημοσιογράφων πριν τη διάθεση της σκηνής στους πρωταγωνιστές αθλητές. Το ροκ συγκρότημα της συναυλίας θα είναι αυτοί. Ο Πυθαγόρας πριν γράψει το περίφημο «Χρη σιγάν ή κρείσσονα σιγής λέγειν» σίγουρα θα είχε βρεθεί σε μία συνέντευξη τύπου στην Αρχαία Ελλάδα.
Με αυτή τη χρόνια προδιάθεση, δεν αναμέναμε κάτι εξαιρετικά διαφορετικό στην προχθεσινή συνέντευξη τύπου στα Νομίκεια. Κι όμως, όταν συντονίζεται μία καλή ερώτηση με μία σκεπτόμενη απάντηση, όταν ο αυθορμητισμός και η εξομολόγηση ξεπερνάνε τη φοβικότητα, ο παραπάνω κανόνας ανατρέπεται πανηγυρικά. Η αίθουσα αδειάζει όπως ένα σινεμά που οι θεατές βαδίζουν μηχανικά έχοντας στο μυαλό τους το νόημα της ταινίας.
Η αρχή έγινε με την ερώτηση της Σπυριδούλας Σπανέα στην Αθ. Παπαφωτίου σχετικά με τη βία των ανηλίκων. Παράταιρη προς τα αθλητικά κλισέ, απόλυτα συγχρονισμένη όμως με το καρδιογράφημα της σύγχρονης κοινωνικής αγωνίας. Η απάντηση ανταποκρίθηκε στο απρόσμενο της ερώτησης. Διεισδυτική, αναλυτική με κλητικό ύφος προς τον ίδιο τον οργανισμό που δραστηριοποιείται. Φυσικότητα έκφρασης και αφήγησης, σημάδι προγενέστερου προβληματισμού με το ζήτημα. Συμπλήρωσε ανάλογα και η Στ. Χριστοδούλου.
Ακολούθησε η εξομολόγηση Δεναξά πάνω στη σημειολογία της επιστροφής του στον τόπο καταγωγής. Από την ΕΣΠΕΔΑ πριν 4 χρόνια, έφερε προοδευτικά τον Μίλωνα στα σαλόνια της Volleyleague και να τώρα που η εξαργύρωση της επιτυχίας έλαχε, καρμικά, να γίνεται δίπλα στο χωριό που μεγάλωσε. Οι διαδρομές στις αθλητικές καριέρες έχουν απρόβλεπτους ενδιάμεσους σταθμούς. Η Οινόη και το Λιανοκλάδι είναι εξίσου γοητευτικές στάσεις με τον τερματικό, πρέπει να τις απολαμβάνουμε όλες.
Όσον αφορά την ερώτηση του Αν. Κοραή για τη Νέα Σμύρνη, είναι από μόνη της αφορμή ενός ολόκληρου άρθρου. Η χαμένη έννοια της αντιπροσωπευτικότητας του αθλητισμού κρύβεται μέσα εκεί. Να σημειώσω, τέλος, τον Νοτιο-Ιταλικό αυθορμητισμό του Φρέσκι, την ευγλωττία της παρουσιάστριας κας Αλεφραγκή που μας θύμισε με το μαλλί της την αγαπημένη Μελίνα Τανάγρη και αυτό το υπέροχο μουσούδι με τη φωνή Όλιας Λαζαρίδου, την Ξ. Κακουράτου. Όλα τα υπόλοιπα ανήκουν στη δεύτερη παράγραφο. Δεν πρόκαναν.
Με αφορμή τις παραπάνω κορυφώσεις αυτής της συνέντευξης, αναρωτιέμαι γιατί θα πρέπει το format ανάλογων συνεντεύξεων τύπου να ακολουθεί την ίδια φοβική οριοθέτηση ερωτήσεων και απαντήσεων. Γιατί να μην είναι μία αφορμή σημειολογικών εξομολογήσεων, μια ευκαιρία σχολιασμού της σύγχρονης πραγματικότητας και μία κραυγή ευαισθητoποίησης; Γιατί το μελλοντικό άγνωστο του επικείμενου αγώνα έχει περισσότερο ενδιαφέρον από την αυθόρμητη άποψη για πιο σημαντικά κοινωνικά προβλήματα όπως η νεανική βία; H primitive ματιά ενός ανθρώπου του αθλητισμού μπορεί να είναι εξίσου επιδραστική με αυτή ενός ειδικού. Ίσως και περισσότερο.
Πολύ χάρηκα με αυτή την εξέλιξη. Το μόνιτορ του εγκεφαλογραφήματος αυτής της συνέντευξης έδειχνε ακόμα κύματα και κορυφές. Στην πολυκατοικία του Ελληνικού βόλλεϋ, ήρθε η ώρα οι δημοσιογράφοι να «προκαλούν» περισσότερο τους αθλητές και οι αθλητές περισσότερο τους δημοσιογράφους. Οι προσωπικότητες να τολμήσουν, οι φοβικοί να παραμερίσουν. Είναι πολύ άγριος ο κόσμος εκεί έξω για να το «βουλώνει» η αθλητική κοινότητα και να σκέφτεται μονοδιάστατα.
Και μία τελευταία επισήμανση για τις αθλήτριες της Volleyleague, μνημονεύοντας παλαιότερο άρθρο μου. Τα ακριβά συμβόλαια, ο ανταγωνισμός των συλλόγων, η πίεση παραγόντων και οπαδών, συνθέτουν ένα σκηνικό σοβαροφάνειας στο οποίο εγκλωβίζονται πνευματικά. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, τα όρια της πειθαρχίας και της δουλοπρέπειας είναι δυσδιάκριτα. Απομυθοποιείστε τη βιτρίνα και υποτιμήστε λιγότερο τον εαυτό σας. Μιλήστε, φωνάξτε, κραυγάστε. Για τα εντός και τα εκτός. Τόση ενέργεια ας μην περιορίζεται στα άλματα και τις υποδοχές.
Γιώργος Νομικός Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.