Θα χυθεί άπλετο φως.
Θα είναι η αρχή του τέλους της βίας.
Κεράκια από ανώνυμο κόσμο στο σημείο της δολοφονίας.
Μηνύματα συμπαράστασης από τους οπαδούς άλλων ομάδων.
Αναλύσεις από άσχετους στα κανάλια.
Δηλώσεις γονιών προηγούμενων θυμάτων.
Ενός λεπτού σιγή.
Φράσεις κλισέ : «Καλό παράδεισο Άλκη», «Θα μας λείψεις Άλκη», «Γιατί Άλκη;».
Έφοδοι της αστυνομίας σε συνδέσμους.
Δηλώσεις υπουργού για αυστηροποίηση του νομικού πλαισίου.
Δημιουργία και άλλων επιτροπών: Επιτροπή για τα αίτια της βίας, επιτροπή για την οπαδική βία, επιτροπές, πολλές επιτροπές.
Παρέμβαση εισαγγελέα.
Λουλούδια και στεφάνια από τις άλλες ομάδες πριν τους αγώνες.
Ζωντανή σύνδεση με τους γονείς του θύματος.
Ήμουνα νιος και γέρασα. Αηδία και εμετός. Όταν ένα σκηνικό επαναλαμβάνεται με τον ίδιο τρόπο, ένα είναι βέβαιο : δεν θα αλλάξει απολύτως τίποτα εκτός από το όνομα του επόμενου θύματος. Μέρες τώρα, παρατηρούμε ένα διαγωνισμό κλαψουρίσματος, ενοχικής εξομολόγησης και συγκινησιακής επίδειξης από ποιους ; Από τους συνένοχους της εγκληματικής οργάνωσης που λέγεται βία στα γήπεδα. Όλοι υποθάλπτουν εγκληματίες και τώρα μελαγχολούν.
Η ματαιότητα του πράγματος μεγεθύνεται και από την πλήρη ανικανότητας της υγιούς φίλαθλης κοινότητας να δρομολογήσει λύσεις. Να πιέσει από κάτω προς τα πάνω. Ο Άλκης και ο κάθε Άλκης είναι ένα στιγμιαίο συναισθηματικό peak στην αδηφάγα καθημερινότητα που καθιστά αδύνατη τη σοβαρή προσέγγιση στο δράμα.
Για να προκύψουν αλλαγές και κοινωνικές τάσεις λύτρωσης, βασική προϋπόθεση είναι οι συμμετέχοντες να διαθέτουν αυξημένη ενσυναίσθηση. Να μεταφέρονται νοητά στην οδό Γαζή και να υφίστανται τον πόνο της πεταλούδας στις σάρκες τους. Μόνο έτσι θα προκύψει μαζική αντίδραση ενάντια στην αδράνεια των διεφθαρμένων αρχών και συλλόγων. Αυτό όμως είναι μάταιο. Στην εποχή του tik tok, του Survivor και της αφασίας, τέτοιοι ηρωισμοί άλλων δεκαετιών είναι ανέφικτοι.
Ακόμα και να υπήρχε μία συναισθηματική εγρήγορση μεγάλου φίλαθλου κοινού, τα ανθρωπογεωγραφικά δεδομένα της Ελλάδας δεν επιτρέπουν καμία αισιοδοξία. Η Ελλάδα, τα τελευταία 20-25 χρόνια, είναι μία βιοτεχνία παραβατικών, αγράμματων και απαίδευτων νέων ανθρώπων. Ο ρυθμός παραγωγής είναι ταχύτερος από το ρυθμό εξομάλυνσης της κατά κεφαλήν ανεπάρκειας. Στον ρυθμό αυτό προστίθεται ως καταλύτης και η εισαγωγή αντίστοιχων αλλοδαπών καρκινικών κυττάρων που ενσωματώνονται αρμονικά με τα εγχώρια. Όσο δεν κατεβάζει κανείς το γενικό διακόπτη αυτής της φάμπρικας, λύση δεν υπάρχει. Το ένστικτο του λύκου θα κυριαρχεί.
Ούτε από πάνω προς τα κάτω, ούτε από κάτω προς τα πάνω λοιπόν. Ο Μωυσής, προς το παρόν, αγνοείται. Ο ένας κοιτάζει τον άλλο και περιμένει. Ο επόμενος Άλκης είναι κοντά, πλησιάζει. Ετοιμάστε κεράκια, πρωτότυπα συλλυπητήρια στο twitter, τυπώστε μπλουζίτσες με το όνομά του, τυπώστε πανό στο ΔΑΠΠΟΣ και ξεχάστε για λίγο ότι μπορεί να είστε ένας μελλοντικός Άλκης σε αυτή την πρώην χώρα.
Γιώργος Νομικός Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
