Δευτέρα, 25 Μαΐου 2020 11:18

Αναδουλειές

Χωνέψαμε το αρνί, πιάσαμε το Μάη και ξαναφοράμε σιγά σιγά τα άρματα. Τα θέματα πολλά και δεν μπορούν να μείνουν ασχολίαστα.

Χάζευα πρόσφατα την εκπομπή της Σοφίας Παπαϊωάννου «360 Μοίρες» για την απρόσμενη εικόνα της Σαντορίνης μετά τη δίνη του κορωνοϊού. Ειπώθηκαν αλήθειες, ειπώθηκαν ψέμματα, υπερβολές, κοινοτοπίες και ως συνήθως ανοησίες. Δεν είχα καμία αμφιβολία για το τελευταίο. Ήταν, ωστόσο, καθολικά ευδιάκριτη μία ταραχή στο νευρικό σύστημα των τοπικών παραγόντων. Μια ανακατοσούρα, μία δυσανεξία, μία εγκεφαλική παλινδρόμιση ένα πράμα.

Αναρωτιέμαι, υπάρχει κανένα συμβόλαιο σε αυτό το άμοιρο νησί που ορίζει διαχρονικά την τουριστική του άνθιση; Έχει υπογραφεί κάποιο Χρυσόβουλο από Βυζαντινό Αυτοκράτορα ότι θα υπάρχει ένα σύννεφο που θα ρίχνει μόνιμα μάννα και ευρώ εξ ουρανού; Ότι οι πτησεις θα αυξάνονται, τα πλοία θα ξερνάνε κοπαδιές τουριστών, τα καταμαράν θα περιφέρονται επί 7μηνο, οι υπεύθυνοι του Δήμου για τους γάμους θα βαράνε υπερωρίες και οι γουρούνες θα μας γαληνεύουν ως την επέτειο του Πολυτεχνείου;

Μπροστά σε αυτή την έκφραση έκπληξης και ταραχής του ανώνυμου τοπικού παράγοντα από μια μισοχαμένη σεζόν, τι θα είχε να πει άραγε ένας νέος που βίωσε την τελευταία δεκαετία μία και δύο απολύσεις; Που έστειλε σε 200 εταιρείες βιογραφικά και αρκείται σε part time δουλειές επί χρόνια; Τι θα έλεγε ο αγρότης που δεν αποζημιώθηκε στο απόλυτο για κάποια καταστροφή, ο έντιμος επιχειρηματίας που ψάχνει να βρεί ρευστότητα μέσα στη δίνη των φόρων, ο ερευνητής που εντάσσεται σε ορισμένου χρόνου προγράμματα, ο καλλιτέχνης που αγωνιά να εισχωρήσει σε κάποιο project σερβίροντας παράλληλα καφέδες για να βγουν τα κοινόχρηστα, ο ελεύθερος επαγγελματίας με το μπλοκάκι; Η απόλυτη απληστία, αυτό θα είχε να πει.

Γι αυτή την κατηγορία επαγγελματιών που ζουν καθημερινά με το απρόοπτο και έχουν ένα μόνιμο κορωνοιό οικονομικής ανασφάλειας, η έκπληξη και η ταραχή είναι ενσωματωμένη στο δέρμα τους. Τους έχει προπονήσει το μυαλό και τα αντανακλαστικά επιβίωσης. Σε μία κοινωνία όμως που ζούσε με χρυσά αυγά επί δεκαετίες, κάθε Plan B φαντάζει βουνό.

Σε αυτόν τον τόπο λέγαμε κάποτε «Δόξα το Θεό». Μία έκφραση που έδειχνε σεβασμό στη ζωή, εκτίμηση στα λίγα απαραίτητα που χρειαζόμαστε για να είμαστε ευτυχισμένοι, ταπείνωση και ελπίδα για το μέλλον. Αναρωτιέμαι, πόσες χρονιές με υπερκέρδη έπρεπε να υπάρξουν ώστε η τοπική Νομενκλατούρα να σταθεί με συγκατάβαση απέναντι σε ΜΙΑ μόνο χρονιά παγκόσμιας αναστάτωσης;

Η Σαντορίνη (και σταδιακά κάθε νησί των Κυκλάδων) επέλεξε τον μαζικό τουρισμό και έχτισε το 90% της οικονομίας της πάνω σε αυτόν. Η παγιώση της συνθήκης αυτής γέννησε αλαζονεία, απληστία και αδράνεια παραγωγής εναλλακτικών λύσεων. Μία σοβαρή κοινωνία οφείλει να γνωρίζει το ρίσκο των επιλογών της και ειδικά μίας πραγματικότητας που ονομάζεται τουρισμός και είναι από τη φύση της αίολη. Το σχόλιο δεν εστιάζεται μόνο στη μπουρζουαζία αυτού του νησιού (εγχώρια και μη). Αναφέρεται και στον κάθε αλεξιπτωτιστή προλετάριο που είδε φως και προσγειώθηκε. Οι οάσεις στην έρημο στερεύουν και αυτές καμιά φορά, κάθε καλός νομάδας οφείλει να το ξέρει.

Ευρύτερα, η μεταπολεμική Ελλάδα, ως την κρίση του 2010, χαρακτηρίστηκε από την εμμονή του Δημοσίου. Το σύνδρομο του «Τρούπωσε» ήταν η εικόνα της ανασφάλειας ενός ολόκληρου λαού. Το σύγχρονο Δημόσιο είναι ο μαζικός τουρισμός. Ένα σμήνος εποχικών ανθρώπων περιφέρεται και υπηρετεί ένα άλλο σμήνος. Χωρίς μπούσουλα, χωρίς εθνικό προσανατολισμό. Όπου γυρίσει το μάτι σου μία καφετιέρα και ένας γύρος. Και αν στραβώσει κάτι, τι γίνεται; Επίδομα;  Η βιοτεχνία, η καινοτομία, η παραγωγή, η τεχνολογία, η συνεργασία, ο αειφόρος τουρισμός είναι λέξεις άγνωστες; Πότε θα τις γνωρίσουμε;

Γι αυτό λοιπόν … no sympathy for the devil. Για εμάς τους λίγους που πιστέυουμε ακόμα ότι αυτoί οι «κωλόβραχοι» του Αιγαίου και συνολικά όλη η Ελλάδα έπρεπε να είναι πεδίο βιωματικής πολιτισμικής εμπειρίας και όχι αναψυκτήριο, μικρό το φετινό κακό. Χέστηκε η υφήλιος αν δεν έρθουν τόσα κρουαζιερόπλοια, αν δεν γίνουν Κινεζογάμοι, αν δεν γίνουν Κατεχάκη τα Φηρά, αν δεν μπλοκάρουν τα καταμαράν το Αμμούδι, αν, αν, αν… Ίσα ίσα, θα είναι ευλογία.

Όπως τα κάνατε λουστείτε τα. Για το μόνιμο κορωνοϊό στον εγκέφαλο δεν θα υπάρξει ποτέ εμβόλιο. 

Γιώργος Νομικός Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Κατηγορία Μαγνητική

Copy of Peach Minimal Perfect Skin Skincare Flyer

RODOS TOYRNOYA

BETARADES 300X250

Σχολιάστε το άρθρο

© 2004 - 2024 All Rights Reserved. | Φιλοξενία & Κατασκευή HostPlus LTD

hostplus 35

0
Shares