Την αφορμή γι αυτό το κείμενο την προκάλεσε πρόσφατη ανάρτηση πανέμορφης, κοσμογυρισμένης παίκτριας. Μου είναι δυσάρεστο σήμερα να αντιπαρατεθώ με αυτό το baby face παρότι οι επί μέρους θέσεις της είναι σωστές. Να δούμε όμως γιατί.
Στην Ελλάδα, ως γνωστόν, περιμένουμε να πέσουμε στο παγόβουνο, να ναυαγήσουμε και μετά να πάρουμε μέτρα. Περιμένουμε να χρεοκοπήσουμε για να στρώσουμε τα οικονομικά, να σκοτωθούν άνθρωποι για να πάρουμε μέτρα για τη βία. Ήρθε λοιπόν το απρόσμενο γεγονός της πανδημίας για να ξεσκεπάσει το σαθρό θεσμικά οικοδόμημα που λέγεται γυναικείο βόλλεϋ στα μάτια των ίδιων των πρωταγωνιστριών. Το πιο δημοφιλές άθλημα στο γυναικείο φύλο με χιλιάδες δελτία αθλητριών, τώρα κατάλαβε ότι είναι απροστάτευτο.
Όταν λοιπόν το περίφημο επίδομα των 800 ευρώ έγινε γνωστό ότι δεν μπορεί να καταβληθεί στις γυναίκες όπως στους άντρες, άνοιξε ο ασκός του αιόλου και φούντωσε το αίσθημα της αδικίας. Νομικά, το επίδομα ΔΕΝ πρέπει να καταβληθεί διότι το άθλημα είναι ερασιτεχνικό. Αν καταβληθεί, αυτό θα γίνει από την καλή διάθεση κάποιων με bypass. Το κωλοεπίδομα όμως είναι η κορυφή του παγόβουνου μιας σειράς μεγαλύτερων αδικιών που προκαλεί η κατάσταση ερασιτεχνισμός και που ως δια μαγείας δεν έβγαιναν χρόνια τώρα στην επιφάνεια από μια συντονισμένη εκπροσώπηση. Άρα, το timing από το οποίο προέκυψε αύτος ο οίστρος φεμινισμού, αδικεί τις εκατοντάδες κοπέλες που έχουν ταπεινωθεί επί χρόνια από φέσια, από τις συνθήκες εργασίας, την απαξίωση. Ας κοιτάξουν στα μάτια την ανώνυμη αθλήτρια που έκανε προγραμματισμό ετήσιο με συμβόλαιο 4.000 ευρώ και έπαιρνε τα μισά και ας της πουν : «…εγώ τώρα θυμήθηκα να αντιδράσω, τώρα που δεν παίρνoυμε το επίδομα».
Σε αυτή τη χώρα, ή θα έχουμε κακό συνδικαλισμό ή δεν θα έχουμε καθόλου. Κάτι ενδιάμεσο είναι σπάνιο να συμβεί. Πάντα αναρωτιόμουν γιατί υπάρχει αυτή η παθητική στάση και αυτή η δουλοπρέπεια σε ένα άθλημα που το κατά κεφαλήν επίπεδο των αθλητριών δεν το λες και πάτο. Αρκετά κορίτσια είναι μορφωμένα, με ευρύτερη κουλτούρα, δυναμικά, ώριμα. Προς τι αυτή η παθητικότητα, προς τι αυτή η αναβλητικότητα; Πόσο δύσκολος είναι ένας συντονισμός και μία εκπροσώπηση που θα κατακρίνει τα κακώς κείμενα, έστω στο πλαίσιο ενός ερασιτεχνικού θεσμού; Γιατί αποτελεί τροχοπέδη στην εκπροσώπηση το γεγονός ότι το άθλημα δεν είναι επαγγελματικό και πρέπει κάθε φωνή να είναι ο υποβολέας του ΠΑΣΑΠ; Αφήστε τον Πελεκούδα στην ησυχία του, κορίτσια γίνεται ανεξάρτητες επιτέλους.
Δεν είμαι καχύποπτος. Πολλές φορές όμως αναρωτιόμουν αν αυτή η παθητικότητα δεν ήταν τίποτα άλλο παρά η αποδοχή ενός «total black» περιβάλλοντος που επικρατεί σε ένα σκηνικό ερασιτεχνικό. Με διευθετήσεις αδιαφανείς, με ιδιωτικά συμφωνητικά, με μη φορολογικές υποχρεώσεις κλπ. Κι όμως, αν υπάρχει κάποιος που συνήθως ζημιώνεται είναι η ίδια η αθλητρια και όχι οι διοικήσεις. Υφίσταται το φέσι, υφίσταται το πούλμαν 700 χιλιόμετρα, υφίσταται το σουβλάκι στα πεταχτά, την έλλειψη φυσικοθεραπευτή στον πάγκο. Να λοιπόν που ήρθε ένας ιός για να δείξει ξανά ότι είναι εκτεθειμένη από όλες τις πάντες και δεν μπορεί να διεκδικήσει τα αυτονόητα. Η Στέλλα και η Κατερίνα παίζουν τώρα με τριπλό μπλοκ σε κάθε επίθεση, οι συνθήκες τις αδικούν. Είναι παγκόσμιος νόμος ότι το αίολο, θολό περιβάλλον ενός ερασιτεχνικού σκηνικού, ευνοεί τον από πάνω και όχι τις αθλήτριες.
Να μπούμε όμως στον πυρήνα της υπόθεσης. Αν κάποια στιγμή αυτή αναβλητικότητα σταματήσει και υπάρξει μία συντονισμένη φωνή, τι ακριβώς θα πει; Είναι ικανή να λάβει υπόψην τις ιδιαίτερες συνθήκες αυτού του αθλήματος και να κοιτάξει κατάματα την πραγματικότητα; Θα προτείνει επαγγελματικό πλαίσιο διατηρώντας ακέραια τα υψηλά συμβόλαια (πχ πάνω από 25.000 γκουχ γκουχ) πάνω από το αφορολόγητο όριο ώστε να φορολογούνται όπως κάθε Έλληνας πολίτης; Θα αναλάβει το τίμημα κάθε αθλήτρια να χάνει καθαρά λεφτά από το συμβόλαιό της κάθε χρόνο με κέρδος κάποια ένσημα; Θα ζητήσει απόλυτη διαφάνεια ώστε μετά να διεκδικεί σε περίπτωση στραβής τα οφειλόμενα; Ή μήπως θα αποδεχθεί τελικά (παρά τις φωνές περί ανισότητας) το ερασιτεχνικό πλαίσιο και απλά θα διεκδικήσει κάποιες αυτονόητες συμφωνίες; Αναρωτιέμαι.
Σταθερή πεποίθησή μου είναι ότι (θα γραφτεί σύντομα κείμενο γι αυτό) δυστυχώς δεν υφίσταται η βασική προϋπόθεση για να να μετατραπεί το γυναικείο βόλλεϋ σε αμιγώς επαγγελματικό και η όλη προσπάθεια πρέπει να περιοριστεί στη διόρθωση κάποιων κακώς κειμένων του ερασιτεχνικού σκηνικού. Όταν αγαπητές Ρόζες Λούξεμπουργκ απουσιάζει το ενδιαφέρον του κόσμου, δεν μπορούν να προκύψουν οι επι μέρους συνθήκες ενός επαγγελματικού πλαισίου (χορηγοί, εύρωστες ομάδες, τηλεόραση κλπ). Μόνο με το συγγενολόι των παικτριών στις εξέδρες δεν υφίσταται επαγγελματικό άθλημα αλλά νεοπλουτισμός. Τα ελάχιστα έσοδα των ομάδων έχουν ληφθεί υπόψην; Όλοι στρουθοκαμηλίζουν αρνούμενοι να το παραδεχθούν. Μόνο η Αθηνά Παπαφωτίου το είχε αναφέρει ευθέως σε συνέντευξή της αποκαλύπτοντας ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός (πως να μην έχει σωστή άποψη παίκτρια που δεν της λείπει τόσα χρόνια η φραπεδιά στην Ελλάδα και ακούει Χατζηδάκι).
Γι αυτό λοιπόν θηλυκές Τσε Γκεβάρα, αγαπητά κορίτσια, προσέχετε μην εκτεθείτε. Ο επαγγελματισμός έχει δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις. Είστε σίγουρες ότι τον θέλετε ή ότι μπορεί να υπάρξει; Το γεγονός ότι η pre league δεν παράγει ακόμα συλλόγους έτοιμους με μακροπρόθεσμο προγραμματισμό δεν λέει κάτι; Το ότι το αντρικό πρωτάθλημα (στο οποίο θέλετε να μοιάσετε θεσμικά) ξεφτιλίστηκε φέτος, το αξιολογήσατε ;
Σταματήστε λοιπόν για λίγο καιρό να δείχνετε τα μπούτια και τους γλουτούς σας στο Instagram (πανέμορφα ομολογώ) και ξεκινήστε από τα βασικά: Μιλήστε μεταξύ σας, ορίστε εκπροσώπους, συμβουλευτείτε νομικούς και προτείνετε βατές, σταθερές λύσεις έχοντας επίγνωση της οικονομικής πραγματικότητας. Μποϊκοτάρετε συλλόγους που κατ’ επανάληψη πιστολιάζουν, καταγγείλετε αθετήσεις ιδιωτικών συμφωνητικών, διεκδικήστε ομαδικά ιατρικά συμβόλαια, επιπλήξτε αθλήτριες που σας εκθέτουν, κάνετε 3,4 ξεκάθαρες προτάσεις για την αναβάθμιση του αθλήματος. Και όταν γίνουμε Ιταλία, Τουρκία, Βραζιλία, το ξανασυζητάμε για επαγγελματικό. Βήμα βήμα. Εγώ θα σας τα λέω;
Καλό αγώνα κορίτσια. Ραντεβού στα γουναράδικα.
Γιώργος Νομικός Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
