Γνωρίζοντας ότι δεν έχει περιθώρια να παίξει συντηρητικά, μετά και την ήττα της στον πρώτο ημιτελικό του Champions League, η Μίλαν πήρε την κατοχή της μπάλας με την έναρξη του αγώνα, ήταν πιο δραστήρια επιθετικά και πίεσε την Ίντερ, “αγγίζοντας” το γκολ στο 11′. Ο Τονάλι έκανε εξαιρετική ενέργεια, μπήκε από τα αριστερά, γύρισε την μπάλα στο σημείο του πέναλτι, ο Μπραχίμ Ντίας έκανε ολομόναχος το πλασέ, αλλά ο Ονάνα έπεσε στην αριστερή του γωνία και μπλόκαρε.

Από το 20′ και μετά, όμως, η Ιντερ έδειξε να ανεβάζει “στροφές”, πλησιάζοντας απειλητικά την περιοχή της Μίλαν και “σπάζοντας” το ρυθμό των φιλοξενούμενων. Η κλασική ευκαιρία όμως ήρθε και πάλι από τους φιλοξενούμενους. Στο 38′ ο Λεάο -με τρομερή ατομική ενέργεια από τα αριστερά- μπήκε στην περιοχή της Ίντερ, πλάσαρε από δύσκολο σημείο και η μπάλα πέρασε δίπλα από το αριστερό δοκάρι.

Ένα λεπτό μετά, χάθηκε η κορυφαία -και μοναδική- στιγμή της Ίντερ στο πρώτο ημίχρονο. Μετά από εκτέλεση φάουλ, ο Τζέκο έπιασε την κεφαλιά, αλλά ο Μενιάν απέκρουσε ενστικτωδώς.

Μέχρι τα μέσα του, το δεύτερο ημίχρονο ήταν “σούπα” με τις δυο ομάδες να κάνουν αρκετά φάουλ και να μην μπορούν να βρουν ρυθμό. Η Ίντερ είχε ελαφρά υπεροχή, αλλά τα πράγματα βελτιώθηκαν μετά και την είσοδο του Λουκάκου στο ματς. Το 1-0 που “κλείδωσε” την πρόκριση των “νερατζούρι” στον τελικό του Champions League ήρθε στο 74′ από το σουτ του Λαουράρο Μαρτίνες, μέσα από τη μεγάλη περιοχή (8ο γκολ κόντρα στη Μίλαν).