382 ημέρες αργότερα, στο δικό τους γήπεδο, στο “σπίτι” τους τα δάκρυα λύπης διαδέχθηκαν τα χαμόγελα χαράς! Κάτω από δύσκολες συνθήκες, με αφορμή την πολύμηνη διακοπή των πρωταθλημάτων λόγω της πανδημίας του κορονοϊού, οι παίκτες της ομάδας της ορεινής Νάξου ανέβηκαν στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου σηκώνοντας την κούπα στα ύψη.

Ένας από τους παίκτες που στιγμάτισε τον τελικό με τα δάκρυά του πέρυσι, αλλά την έκδηλη χαρά του φέτος, ο Τζόζεφ Χίλα. Ο, εντός κι εκτός παρκέ, αρχηγός των “ορεινών” πήρε το κύπελλο από τα χέρια του κορυφαίου Ναξιώτη καλαθοσφαιριστή, του Μιχάλη Πολυτάρχου και μαζί με τον προπονητή του το σήκωσαν βλέποντας πως οι κόποι του δικαιώθηκαν μετά από έξι χρόνια που ξεκίνησε να παίζει μπάσκετ.

«Αυτός ο τίτλος είναι ευλογία για μένα», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Χίλα στο “SportCyclades” και πρόσθεσε εξωτερικεύοντας τα συναισθήματά του που κουβαλούσε τόσα χρόνια μέσα του: «Το είχα σαν βάρος μέσα μου καθ’ όλη την διάρκεια στα αναπτυξιακά τμήματα. Ένιωθα ότι είμαστε απλά οι losers, ή ότι κάποιος μας είχε ρίξει μια κατάρα. Ο περσινός χαμένος τίτλος στην Σαντορίνη, εκεί που είχαμε χάσει και το 2017-2018 από τον Περιστεριώνα Τήνου, ήταν για έμενα διπλή απογοήτευση όπου δεν μπορούσα να κοιμηθώ για τρεις μέρες, αλλά αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Πλέον θα κοιτάξουμε το μέλλον όπου μας περιμένουν οι αγώνες για τα μπαράζ του πανελλήνιου πρωταθλήματος. Πάμε να τα δώσουμε όλα όπως έκαναν και το παιδικό τμήμα πέρυσι και ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί».

Βέβαια, στην κουβέντα μαζί του δεν ξέχασε να αναφερθεί και στον προπονητή του, τον Παναγιώτη Αθανασιάδη, ο οποίος αποχαιρέτησε τη Νάξο, τον ΑΠΑΣ και το κυκλαδίτικο μπάσκετ… «Ο coach Αθανασιάδης ό,τι και να πω εγώ ήδη τα επιτεύγματα του μιλάνε από μόνα τους. Ένας άνθρωπος που πραγματικά λίγοι σαν και αυτόν υπάρχουν. Όπου κι αν πάει ό,τι κι αν κάνει πάντα θα είμαι ο “μαγουλίνος” του για εκείνον. Αν θα μου έλεγε κάποιος το 2015 που άρχισα να παίζω μπάσκετ θα καταφέρναμε τόσα πολλά απλά θα τον κορόιδευα. Ας δούμε και τη συμμετοχή του ανδρικού τμήματος, στη Β’ εθνική».

Όσο για το που αφιερώνει αυτόν τον τίτλο, ο Χίλα ήταν ξεκάθαρος: «Αυτός ο τίτλος είναι αφιερωμένος για βεβαίως πρώτα στον προπονητή μας, ο οποίος πραγματικά μας ώθησε στην επιτυχία αυτή. Επίσης, το αφιερώνω σε όλα τα παιδιά, από τον πρώτο έως τον τελευταίο, της ομάδας όπου πραγματικά προσπάθησαν για την επιτυχία αυτή».